#درمحضرعالم_فرزانه 💠 حضرت سیدالشهداء حسین بن علی " صلوات الله علیه " با آن منزلت عبودی که داشت و خدا می داند و بس ، به تناسب و به اقتضای مرتبت خویش که برای ما و امثال ما هرگز معلوم و مفهوم نمی باشد ، در قسمتی از مناجات روز #عرفه اش در حالی که سخت گریه می نمود ، می گویند ؛ (( الهی من کانت محاسنه.....)) یعنی ؛ (( ای خدا ، کسی که خوبیهایش بدیهاست ، پس چگونه بدیهای وی بد نخواهد بود ، و کسی که حقیقتهای وی دعویهای باطل است ، پس چگونه دعویهای بی حقیقت وی ، دعوی باطل نخواهد بود)). البته بطوری که اشاره کردیم ، فهم مقاصد عالیهٔ آنحضرت در این قسمت از گفتار ، مانند همه قسمتهای دقیق دیگر که در مقام #دعا و مناجات دارد ، با توجه بر مقام و منزلت آنحضرت، و با توجه بر مقام محمود #ولایت مطلقه ، برای عقول نارسای ما قابل درک و هضم نیست. همینقدر می دانیم هر مقامی برای خود وظایفی دارد ، و گفتار آنحضرت به تناسب منزلت عبودی خود اوست.... 🔷 با توضیحی که گذشت ، متوجه این حقیقت شدیم که ارباب #غفلت و آنان که بیدار نگشته اند ، به حقیقت گناه و به بزرگی آن ، و خطر فوق تصور آن ، آگاهی ندارند ، و این ، یقظه و بیداری است که چنین آگاهی و شناختی را به دنبال خود می آورد و انسان را وادار به تطهیر خود از گناهان گذشته و حال و آینده ، و اجتناب سخت از #گناه و جُرم می کند . 🔘 #یقظه در مراتب مختلف ، حقیقت گناه و جرم در درجات مختلف و در منازل متنوع را برای سالک می شناساند و خطر آن را در هر مرحله ای معلوم نموده و به دوری از آن وادار می کند. 📚 منبع ؛ کتاب مقالات جلد دوم ، صفحه ۴۹ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " @havayee_vesal