ارتباط و جاذبۀ انسان‌ها در آغاز، امری قلبی است و کشش نخست از دل آغاز می‌شود. پایگاه کشش و محبت قلب انسان است. حضرت سبحان، قلب آدمی را مظهر عواطف، احساسات، کشش‌ها، جذبه‌ها و محبت‌ها قرار داده است. وقتی محبتی در دل ریشه می‌زند، تبعیت‌سازی و ایجاد همانندی می‌کند و انسانِ مُحبّ همانند و مطیع محبوب خود می‌شود: از همین رو در روایات، باب گسترده‌ای از احادیث در موضوع دوستی و هم‌نشینی وجود دارد. برای مثال از رسول مکرم اسلام (ص) نقل است: «الْمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ فَلْینْظُرْ أَحَدُكُمْ‏ مَنْ یخَالِلُ» آدمی بر دین دوست خویش است. پس هریک از شما باید بنگرد که با چه کسی دوستی می‌کند. می‌توان از محبت به «رسانا» تعبیر کرد؛ چرا که حُب تأثیری بس عمیق دارد و ویژگی‌ها، باور، دین و شخصیت محبوب را به محب منتقل می‌کند: می‌رود از سینه‌ها در سینه‌ها از ره پنهان صلاح و کینه‌ها ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۵، صص ۱۲۹-۱۲۸. @Hedayatnoor