واژگان «مَغْفِرَۀ » و «غُفْرَان » و «إِسْتِغْفَار » از ریشۀ «غَفَرَ » و «غَفْر » به معنای پوشاندن می‌آید. در زبان عربی به کلاهخودی که نظاميان در جنگ بر سر می‌گذارند «مِغْفَر » گفته می‌شود.
«غُفْرَان » و «مَغْفِرَۀ » یعنی رفتن در زير چتر حمايت و پوشش خداوند و «إِسْتِغْفَار » یعنی طلب غفران.
حال، این طلب حمایت ممکن است مربوط به خطاها و کاستی‌ها و کوتاهی‌های انسان باشد یا هنگام طلب فزونی از خداوند انجام پذیرد. لذا نباید گمان کرد که استغفار منحصراً در قبال گناه صورت می‌گيرد؛ بلکه طلب غفران الهی، راز کمال انسان در همۀ حالات و شرایط است. از همين روست که وقتی خداوند به نبی خود می‌فرمايد:
«وَ قلُْ رَبِّ اغْفرِْ وَ ارْحَمْ وَ أنَْتَ خَيرُْ الرَّاحِمِينَ »
و بگو: پروردگارا، بیامرز و رحمت آر؛ درحالی كه تو بهترینِ رحم کنندگانی
این طلب غفران، درخواست کمال جان و تکمیل وجود است؛ زیرا پيامبر صلی‌الله علیه‌و‌آله به واسطۀ عصمت، از گناه و معصيت بَری است. بنابراین، معنای دقیق استغفار، طلب قرار گرفتن در زیر پوشش حمایتِ الهی و نظارت جامع خداوندی است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۵، ص ۵۳۴.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۵
@Hedayatnoor