بسیاری می‌پندارند مقصود از نیکو همسایه داری، آزار نرساندن به همسایگان و خیررسانی به ایشان است؛ اما آنچه در روایات آمده، فراتر و گسترده تر از این مقدار است. در حدیثی، آزار نرساندن به همسایه، فقط نیمی از رعایت حق همسایه دانسته شده و نیم دیگرش تحمل آزار اوست: «ليَسَْ حُسْنُ الجِْوَار كَفَّ الَّذى وَ لكَِنَّ حُسْنَ الجِْوَار صَبرُكَ عَلىَ الْاذَى » نیکو همسایه داری کردن تنها خوددارى از آزار دادن همسايه نيست؛ بلكه شيكباىی بر آزار ديدن از همسايه است. بر اساس این فرموده، انسان مسلمان رواست بر مسائلی مثل رفت وآمد زیاد همسایه، مهمانی گرفتن آن ها و شلوغیِ حاصل از آن و حتی گذاشتن ماشین‌هایشان در برابر خانۀ او صبوری کند و صدایش را نامهربانانه بلند نکند. زیباست اگر مشکلات آن ها بسیار باشد، با گفت وگوی خیرخواهانه به آن ها بگوید که مراقبت بیشتری داشته باشند. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، ص ۲۳. @Hedayatnoor