از جمله سازوکارهایی که اسلام برای قوّت روح بیمار پیشنهاد می دهد،عیادت از مریض است که باعث نشاط روحی او می شود. وقتی دیگران اطراف بیمار را می‌گیرند، او را حرمت می نهند و تکریم می کنند، از خاطرات مشترکِ خوش گذشته یاد می کنند، مهر و لطف های او در روزگار سلامتی‌اش را بازمی گویند، از نقش او در زندگی و کار و امور اجتماعی سخن به میان می آورند، قوّت و نشاط بسیاری در بیمار پدید می آید و این خودیابی و حس خوبی که به او دست می دهد یاری اش می کند تا احساس شکسته بالی اش از میان برود و باقدرت در برابر بیماری بایستد. اطرافیان و خانوادۀ بیمار نیز از این رفتار و احترامی که به بیمارشان گذاشته شده شخصیت پیدا می کنند. درحقیقت عیادت از بیمار هم برای او ثمربخش است و هم برای کسان او و از همه مهم تر، برای خود انسان. آثار تکوینی حس خوب دیگران، به خود شخص عیادت کننده نیز منتقل می شود و روح او نشاط پیدا می کند. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، صص ۴۲-۴۱. @Hedayatnoor