✍️✍️ (۴)👇 در شمارهٔ چهارم از《تاریخ ادبیات هیدج》با شاعر، ادیب، هنرمند خوشنویس و عالم دینی ساکن ابهر آشنا خواهیم شد. این دانشمند بزرگوار در سال۱۲۳۲هجری شمسی در منزل محمدباقر ابن کربلائی علی میرزا از طایفه مرسلی، در شهر هیدج چشم به جهان هستی گشود. او در یکی از نوشته‌هایش خودش را چنین معرفی می‌کند 《حقیر ملا حسینعلی هیدجی الاصل و ابهری المسکن》. بعد از گذران دوران کودکی، احتمالا" نزد علامه ملا علی هیدجی دروس متداول در حوزهٔ علمیه‌ی هیدج را فرا گرفت و در ادامه برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت. با اتمام دوران تحصیل، به شهر خود بازگشت، ولی با دعوت برخی از بزرگان و علمای ابهر، به این شهر مهاجرت نمود. او مانند حکیم هیدجی از جمله نتایج ارزشمند حوزهٔ علمیه هیدج است. به نحویکه به هرآنسان که حکیم هیدجی در تهران و در سطح ایران و جهان اسلام درخشیده است او نیز در ابهر با دایر کردن کرسی تدریس در سطح منطقه درخشیده است و شخصیت‌هایی مانند شیخ زین‌العابدین امام جمعه اسبق ابهر، آیت‌الله احمدی و ... از شاگردان ایشان بوده‌اند. مرحوم نسبت به تربیت فرزندانش حساسیت و اهتمام خاصی داشته است به نحویکه تعدادی قرآن به خط خود نوشته و به فرزندانش هدیه نموده است تا استفاده و قرائت کنند. او بزرگ خاندان فخیمی در ابهر بوده و بعد از عمری زندگی و تلاش علمی، ادبی و هنری، در سال ۱۳۰۷شمسی دار دنیا را وداع گفته و در جوار امام‌زاده زیدالکبیر (ع) به خاک سپرده شده است. از ایشان د‌و نوع آثار به یادگار مانده است ۱- آثار هنری که نمونه بارز آن، نسخه‌های خطی قرآن کریم است که با خط خود خوشنویسی نموده و  نمونه و تعدادی از آنها امروزه در هیدج و ابهر موجود است. ۲-اشعار و نوشته‌ها، ملاحسینعلی فخیمی هیدجی ابهری فردی آگاه به زمان خود بوده و مدتی در فعالیت‌های مبارزاتی سردار جنگل با او همراهی داشته است. اشعاری در موضوعات مختلف اعم از عرفانی، سیاسی، اجتماعی و ... به دو زبان فارسی و ترکی دارد و وصیت‌نامه منظوم ایشان  با این بیت شروع می‌شود؛ گل ای اولان من  بی یاره  مهربان قارداش اوتور یانومدا ائدیم دردیمی بیان قارداش دورهٔ قحطی و گرانی مشهور دوره قاجار یعنی سال ۱۳۳۶را درک کرده و اشعار و مقاله‌ای در این موضوع نوشته است. آثار منظوم متعدی دارد که متأسفانه تا کنون چاپ و منتشر نشده است. از اشعار ایشان موارد زیر تقدیم علاقه‌مندان می‌شود؛ ای ساقی اگر در ره معشوق دهم سر پر کن  قدحی ناب  از آن  بادهٔ  اطهر زان باده که نوشید ازآن بوذر و قنبر مقصود من از باده علی خم  ز پیمبر این  بادهٔ  توحید   بود  از  خم  یزدان جبریل امین خوردو شداو قابل فرمان یک قطره بنوشید ازآن حضرت سلمان از مستی این باده شد او حافظ قرآن بلبل ز ره   شوق   زند   نمره  به گلزار مرغان چمن جمله به وجد آمده یک‌بار گویند  طیوران  همه  با  نطق  گهربار نوروز   عجم   آمده   یا   حیدر   کرار             **** علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد به صفحات۲۱۲ تا۲۱۵ کتاب و صفحات ۱۵۴ تا ۱۶۹ تاریخ ابهر مراجعه فرمایند.                                       عارف یارقلی دستبوس عزیزانی هستم که هرگونه دستخط و اسناد و اطلاعات بیشتر خود از این دانشمند و سایر بزرگان هیدج را طی تماس با شماره ۰۹۱۲۷۷۲۵۴۳۷ ،  یا با ارسال پیام به شماره ۰۹۰۵۱۴۳۴۶۹۶ یا با ارسال پیام به  آدرس https://eitaa.com/AREF_Y در《ایتا》ما را در این راه یاری کنند تا بیشتر و بهتر بتوانیم هیدجمان را معرفی کنیم. برای آشنایی بیشتر با شعرای هیدج به کانال بپیوندند. https://eitaa.com/joinchat/4128112887C04235b2b24 🌎 کانال ‌خبری هیدج نو 👇👇👇 ‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌•••✾•🌿🌺🌺🌺🌿•✾•• 💥 @HidajeNoo 💥