✅نقل است که در دوران نوجوانی امام حسین(ع) در حالی که خلیفه دوم عمر بن خطاب بر فراز منبر بود، از منبر بالا رفت و به عمر گفت : 📋«اِنزِلْ عَنْ مِنْبَرِ أَبِی وَ اذْهَبْ إِلَى مِنْبَرِ أَبِیْکَ» ♦️از منبر پدرم پایین بیا و به منبر پدرت برو! عمر گفت : پدرم منبری نداشت! سپس عمر مرا پیش خودش نشاند. هنگامی که از منبر پایین آمد گفت : 📋«أَیْ بُنَیَّ! مَنْ علَّمَکَ هَذَا؟» ♦️ای پسرم! چه کسی این کار را به تو یاد داده است؟ امام حسین(ع) فرمود : 📋«مَا عَلَّمَنِیْهِ أَحَدٌ!» ♦️ هیچ کس به من یاد نداده است! عمر از حاضر جوابی و شجاعت امام حسین(ع) تعجب کرد.(۱) در روز عاشورا؛ بعد از شهادت یاران و اصحاب، امام حسین(ع) مهیای نبرد شد. پیاده نظام دشمن حمله را شروع کردند و امام حسین(ع) نیز با شمشير به آنان حمله می كرد و آنان نیز از راست و چپ می گريختند. عده زیادی از نیروهای دشمن را به جهنم فرستاد تا اینکه هیچ‌ کس جرأت به میدان آمدن نداشت. در این هنگام عمر سعد فریاد زد كه مادرتان به عزايتان بنشيند، به مبارزه چه کسی رفته ايد؟ 📋«هَذَا ابنُ قَتَّالِ العَرَبُ! فَاحمِلُوُا عَلیَه مِن کُلِّ جَانِبِ!» ♦️اين پسر كشنده عرب، علي بن ابيطالب(ع) است! از هر طرف او را احاطه کنید و به تنهايی به جنگ او نرويد.(۲) 📚منابع : ۱)سیر اعلام النبلاء ذهبی، ج۳، ص۲۸۵ ۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۱۰ @TarikhEslam