هدایت شده از  کاراته و دفاع شخصی
و در کاراته کمربند سیاه داشت، شمشیری برداشت و رو در روی اوتسوکا ایستاد. تمامی شاگردان به این منظره نگاه می‌کردند تا ببینند عاقبت چه اتفاقی می‌افتد. آنها فکر می‌کردند که هیچ‌کس نمی‌تواند با شمشیر برهنه (Shinken) که در دست یک استاد کن‌دو قرار دارد، مقابله کند. اوتسوکا با خونسردی به کوگورا نگاه می‌کرد و در یک لحظه که او شمشیرش را حرکت داد، وی را خلع سلاح کرد. این عکس‌العمل سریع مبین مهارت اوتسوکا در کاراته بود بود و همچنین درک فلسفه سن‌سی فوناکوشی، که می‌گفت: تمرین مستمر کاتا در مبارزه، بیش از حد لازم به‌کار می‌آید را مورد تصدیق قرار می‌داد. استاد فوناکوشی به همراه خودش ۱۶ کاتا برای ژاپن به ارمغان آورد که عبارت بودند از: ۵ کاتای پینان، ۳ کاتای نای هانچی، کوشانکودای Kushan Ku dai، کوشانکو شو Kushan Ku sho، سی‌سان Saisan، پات سای Pat Sai، وانشو Wan shu، چینتو Chin to، جوته Jutte و جیون Jion. او شاگردانش را بیش از پیش در مراحل پیشرفته متوقف می‌ساخت. آموزش مکرری که او آن‌را بنیان گذاشت نتیجه‌بخش بود. شاگردان او مفیدترین و دقیق‌ترین نوع کاراته را که می‌توان تصور کرد، به‌وجود آوردند. روزی استاد جی‌گورو کانو Gigoro kano بنیان‌گذار جودو نوین، استاد فوناکوشی و ماکوتو گیما Makoto Gima را به کودوکان Kodo kan دعوت کرد. در حدود ۱۰۰ نفر این اجراء را تماشا می‌کردند. گیما که به‌عنوان یک جوان در اوکیناوا زیر نظر یابو کن‌تسو Yabu kentsu تعلیم دیده بود کاتای نای هانشی شودان را انجام داد و سن‌سی فوناکوشی کاتای کوشوکان Kosho Kun (کوشانکودای) را به نمایش گذاشت. سن‌سی کانسو که این اجراء را تماشا می‌کرد، شدیداً تحت‌تأثیر قرار گرفت و راجع به تکنیک‌های مورد استفاده سؤال می‌نمود و از پاسخ‌های آنها احساس رضایت می‌کرد. صرف‌نظر از خلوص و بی‌ریائی او در آموزش هنر کاراته واقعی، بد گویانی نیز داشت. سن‌سی فوناکوشی مرد متواضعی بود. وی افتادگی و تواضع را امری واجب می‌دانست و آن‌را به همه شاگردانش توصیه می‌کرد. او در صلح و آرامش با خودش به همراه پیروانش زندگی می‌کرد. هر زمان که نام گیچن فوناکوشی برده می‌شود مقایسه مرد تائو Tao Man و کوچک مرد Little Man به ذهن متبلور می‌گردد. روزی یکی از شاگردانش پرسید: فرق بین مرد تائو و کوچک مرد چیست؟ سن‌سی پاسخ داد: بسیار ساده است زمانی‌که مرد کوچک، دان ۱ شد به سختی می‌توانست صبر کند و با بلندترین صدا فریاد زد تا به همه بگوید او دان ۱ شده است. وقتی دان ۲ را گرفت به بالای پشت‌بام رفت و این مووضع را با فریاد به مردم اعلام کرد و زمانی‌که دان ۳ شد در داخل اتومبیل‌اش در تمام شهر بوق‌زنان به مردم ارتقاء درجه‌اش را اعلام نمود. سن‌سی این‌گونه ادامه داد که زمانی‌که مرد تائو دان ۱ شد با قدرشناسی سرش را خم کرد و تعظیم نمود. زمانی‌که دان ۲ شد با سر و شانه‌هایش تعظیم نمود و وقتی دان ۳ شد از کمر خم شد و تعظیم کرد و به آرامی از کنار دیوار عبور کرد تا مرد او را نبینند و متوجه وی نشوند. استاد فوناکوشی مرد تائو بود او هیچ تأکیدی روی رقابت، شکستن رکورد، یا مسابقات و قهرمانی نداشت و به‌جای آن به کمال رسیدن فردی تأکید داشت. او به نجابت و شایستگی اعتقاد داشت، وی استاد استادان بود. استاد فوناکوشی در سال ۱۹۵۷ در ۸۸ سالگی درگذشت. منبع : ماهنامه دنیای کاراته