یک قول و قرار جانانه وقتی خدای سبحان روح را خلق کرد او را شاهد بر خودش گرفت . سوال کرد: ✴️ تو بودی؟ قطعا جواب داد: نه!!! ✴️خلق شدی؟ بله ✴️چه داری؟ من که اصلا نبودم که چیزی داشته باشم اگه موجودی باشد دارایی هم دارد من اصلا نبودم! من خلق شدم! پس هر چه دارم از آن توست تو دادی...!من عین فقرم هیچی ندارم...! بسیار خوب حالا یک اقرار ازش گرفت: ✴️من ربت هستم؟ قالوا بلی.... بله که هستی! انسان وقتی این وجود فقری خودش را دقت بکند پس برای مناجات با حق هم چیزی ندارد جز آن که با کلامِ خودِ او مناجات او را بگوید و شما می بینید تمام نماز کلام حق است و اولین عملی که شخص بعد از تکبیره الاحرام و قرائت انجام می دهد قیامی است که با قرائت همراه است. استاد سعادت فر @hobbenamaz