هو خویش را در آن اندیشه ی تنگ نباید داشتن. هرچه آید با یار زود گفتی که احوال چنین است و فارغ گشتی. پرهیز ازآن کن که با یار این را چون گویم؟ خود یار می بیند اگر نگویی.