🔳امام مظلومی که بر جنازۀ مطهرش با خواری و سبکی ندا داه شد 🏴در فرازی از زیارت‌نامه حضرت امام موسی بن جعفر علیه‌السلام عرضه می‌داریم: 🤲«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ... وَ الْجَنَازَةِ الْمُنَادَى عَلَیْهَا بِذُلِّ الِاسْتِخْفَاف»[1] پروردگارا درود فرست بر محمد و اهل‌بیتش و درود فرست بر موسى بن جعفر (علیه‌السلام) ... کسی که هنگام شهادتش با خواری و سبک شماری بر جنازه مبارکش ندا داده شد. همچنان که از این فقرۀ زیارت‌نامه پیداست، هنگام شهادت آن بزرگوار حرمتشان رعایت نشد و ایشان را با خفت و خواری معرفی کردند. ✍برای اینکه ماجرای این اهانت را بدانیم، بهتر است مراجعه کنیم به روایتی که مرحوم شیخ صدوق نقل کرده‌اند. 🖋در این روایت چنین آمده که «حسن بن عبدالله صَیْرَفی» از قول پدرش نقل کرده: هنگامی‌که حضرت امام موسى بن جعفر علیهماالسلام در زندان سندىّ بن شاهک وفات یافت، حضرت را بر تابوتى گذاشته و نداء دادند: «هَذَا إِمَامُ الرَّافِضَةِ فَاعْرِفُوهُ»: این امام رافضى (شیعه)ها است، او را بشناسید. وقتى آن بزرگوار را به محل شرطه ‏ها آوردند، چهار نفر را مأمور کرد تا صدا بزنند: «هرکس مى ‏خواهد خبیث ابن خبیث (العیاذ بالله) را ببیند بیاید». در این هنگام سلیمان بن أبى جعفر از قصرش بیرون آمد و به کنار شطّ رفت و دادوفریاد و غلغله به گوشش رسید. از غلامان و کنیزانش پرسید: چه خبر است؟ گفتند: سندىّ بن شاهک بر جنازه موسى بن جعفر علیه‌السلام نداء مى‏کند. سلیمان به غلامان و فرزندانش گفت: مأموران سندی بن شاهک به‌زودی به قسمت غرب (شهر) مى‏روند. وقتى ازآنجا عبور کردند با غلامان خود به آنجا بروید و جنازه را از دست آن‌ها بگیرید؛ اگر مقاومت کردند، آن‌ها را بزنید و لباس‌های سیاهشان را پاره کنید. وقتى جنازه را از آن قسمت عبور دادند، غلامان به آنجا رفتند و آن‌ها را زدند و لباس‌های سیاهشان را پاره کردند و جنازه آن حضرت را گرفتند و بر سر چهارراه قراردادند و منادیان نداء دادند: «هر کس مى ‏خواهد طیّب بن طیّب موسى بن جعفر علیهماالسلام را ببیند، بیاید». مردم جمع شدند و حضرت را غسل دادند و با حنوطى فاخر و گران‌بها، ایشان را حنوط کردند و سلیمان بن أبى جعفر آن حضرت را در کفنى که براى خود ترتیب داده بود، از برد یمانى، که قیمت آن دو هزار و پانصد دینار بوده و تمام قرآن بر آن نوشته شده بود، کفن کرد و خود با پاى برهنه، بدون عمامه و گریبان چاک، آن حضرت علیه‌السلام را تشییع کرد و در «مقابر قریش» دفن نمود.[2] 📚پی نوشت: [1] بحار الأنوار، ج‏99، ص 17 [2] عیون أخبار الرضا علیه‌السلام؛ ج‏1؛ ص۹۹ •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir