1️⃣ نقد سخنان مولوی عبدالحمید در خصوص توسل به واسطه ها بخش اول بسم الله الرحمن الرحیم امام جمعه محترم زاهدان جناب آقای عبدالحمیدزهی سلام علیکم انا لله وانا الیه راجعون به استحضار می رساند که کلیپی صوتی و تصویری از خطبه های نماز جمعه جنابعالی در فضای مجازی به صورت گسترده منتشر شده است که حاوی مطالبی است که نیاز به تذکر و بازنگری و بازبینی دارد . امید است که این تذکرات برادرانه و خیرخواهانه سودمند واقع شود چه اینکه قرآن کریم فرمود: *وذکر فان الذکری تنفع المومنین* . چکیده مطالبی که جنابعالی در آن خطبه ایراد نمودید به شرح زیر است: ۱-چون خداوند متعال به ما نزدیک است و از ما دور نیست و به حاجت های ما آگاه است دلیلی ندارد که حوائج خود را مستقیماً از خدا نخواهیم و به جای درخواست مستقیم از خدا، به واسطه ها متوسل شویم و در نزد آن ها عرض حاجت کنیم . ۲-در آیات قرآن کریم هیچ جا نه تنها از ما خواسته نشده است که برای عرض حاجت به واسطه ها متوسل شویم بلکه شدیداً از آن نهی شده است و این کار از مصادیق «من اضل ممن یدعو من دون الله » و « الذین یدعون من دون الله» شمرده شده است. ۳- در هیچ روایت و یا نقل سیره صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیامده است که برای عرض حاجت پیش خداوند، به واسطه ها متوسل شده باشند. این بود خلاصه فرمایشات شما در خطبه نماز جمعه. حال جا دارد به نقد و بررسی این ادعاها بپردازیم و ببینیم در ترازوی نقد و تحلیل تا چه حد این ادعاها و اظهارات از وزن و اعتبار و حقانیت برخوردار است. استحضار دارید که مجال آن نیست که بحث را به صورت مفصل مطرح کنیم ، به همین خاطر در نقد هر مورد تنها به ذکر چند نمونه بسنده می کنیم. نقد و بررسی بند ۱ اگر دلیل این است که خداوند چون به ما نزدیک است نباید به واسطه ها متوسل شویم چون خود خداوند شنوا و بینا و قادر و رحیم است و خود عهده داره اجابت درخواست ها می شود ، به همین دلیل باید اعتقاد داشته باشیم که در هیچ موردی، واسطه‌ای در فعل خداوند نقش‌آفرینی ندارند در حالی که می دانیم اساس نظام تکوین و تشریع بر نقش آفرینی واسطه‌ها است. به عنوان نمونه بر اساس قرآن کریم و روایات، فرشتگان واسطه در تدبیر امور جهانند ( والمدبرات امرا ) جبرئیل واسطه در رساندن وحی و تعلیم معارف و علوم الهی است و میکائیل واسطه در رساندن روزی به مخلوقات است و عزرائیل واسطه در قبض ارواح و اسرافیل واسطه در نفخه صور برای اماته و احیا است. پیامبر اکرم و همه پیامبران که صلوات خداوند بر آنها باد واسطه در ابلاغ وحی و ارشاد و هدایت بندگان هستند. آیا وجود این واسطه ها را می‌توان دلیل بر عجز و ضعف خدا و یا دور بودن حدا از مخلوقات دانست؟ مسلمانان با استناد به آیات و روایات فراوان معتقد به شفاعت انبیا و اولیا در قیامت هستند یعنی با شفاعت این بزرگواران در پیشگاه خداوند در قیامت بسیاری از گناهکاران، مشمول رحمت و مغفرت الهی می شوند و به بهشت می روند. پرسش این است که چرا خداوند رحمت و مغفرت خویش را بدون وساطت این بزرگواران شامل حال گناهکاران نمی سازد؟ آیا خداوند به وضع و حال بندگان خود آگاه نیست و یا کمبود و کاستی در رحمت و مغفرت او وجود دارد؟ اساساً اگر دلیل این است که خداوند به ما نزدیک است و خود آگاه به وضع و حال بندگان است باید گفت بر اساس این دلیل دیگر چه نیازی است که ما دعا کنیم و به زبان حاجت خود را اظهار کنیم چرا از ما خواسته است که لزوماً درخواست‌های خود را بر زبان جاری کنیم؟ آیا می توانیم بگوییم آیات و روایاتی که بر دعا کردن و حاجت خواستن توصیه و تاکید دارد معنایش این است که خداوند العیاذ بالله به وضع و حال ما آگاه نیست و یا نیازمند به این است که ما نزد او اظهار حاجت کنیم؟! قطعاً پاسخ همه این پرسش ها منفی است. بنابر این استدلال جنابعالی که چون خداوند به ما نزدیک است و از وضع و حال ما آگاهی دارد و خود قادر بر رفع حاجت ما است دیگر معنا ندارد که ما از طریق واسطه ها از او حاجت بخواهیم از اساس مخدوش و فاقد اعتبار است. پاسخ بند ۲ در اینجا تنها به عنوان نمونه به چند آیه از آیاتی که توسل به انبیا و اولیای الهی در آن ها تایید شده است اشاره می‌کنیم: الف : *«وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا» رَحِيمًا( نساء/۶۴)* یعنی ما رسولی نفرستادیم مگر بر این مقصود که خلق به امر خدا اطاعت او کنند. و اگر هنگامی که آنان (گروه منافق) بر خود ستم کردند به تو رجوع می‌کردند و به حضور تو می آمدند و از کردار خود استغفار می کردند و تو هم برای آنها استغفار می‌کردی و از خدا آمرزش می‌خواستی، در این حال البته خدا را توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند. بخش دوم 👇👇 @hokmrani_masoulaneh