... ادامه از یادداشت قبل 📛 به یاد داشته باشیم که عدم مدیریت هزینه کرد تحقیق و توسعه کشور منجر به چاپ انبوهی از مقالات بنیادین شده است که جز کسب رتبه کارکرد دیگری ندارند و این موضوع ریشه در کج بینی و خود تحقیری دارد و چاپ بی حساب و کتاب مقالات متناسب با سلیقه مجلات مستقر در دیگر کشورها نه مایه تفاخر است و نه در جهت خودکفایی می باشد بلکه ریشه در خودباختگی و خودتحقیری دارد و موجب وابستگی و هدر رفت سرمايه های مادی و انسانی خواهد شد. 📚 البته چاپ مقالات در نمايه های بین المللی هنگامی که اولا پژوهش قبلا در جهت رفع نیاز ها، حل مسائل و مشکلات کشور باشد و دستاورد پژوهشی در محیط واقعی صنعت و جامعه سرافرازانه کارکرد خود را نشان داده باشد و سپس با رعایت حقوق انحصار امتیاز در صورت صلاحدید چاپ شود؛ هم موجب فخر است و هم ضرورت دارد و هم منطقی است. در کنار چاپ این نوع مقالات کاربردی چاپ مقالات بنیادین تحولی به هدف پیدا کردن حلقه های مفقوده علمی نیز در صورتی که با حداقل هزینه کرد تحقیق و توسعه کشور باشد موجب افتخار و سرافرازی است. 😯 جناب آقاي وزیر!! به یاد داشته باشیم که چینی ها صرفا ۵ درصد و آمریکایی ها صرفا ۲۰ درصد از هزینه تحقیق و توسعه خود را در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ به پژوهش بنیادین اختصاص داده اند و جای بسی تعجب است که مدیران نهاد علم کشور تصور می کنند ما پولدارتر از چین و آمریکا هستیم و باید با ریخت و پاش، عمده هزینه کرد تحقیق و توسعه را صرف چاپ مقاله کنیم تا دیده شویم و عنکبوتی نشویم! 📈 جناب آقای وزیر!! شیفتگی بیش از حد برای نمایه و نمایه سازی الزاما موجب پیشرفت نخواهد شد زیرا تجربه تاریخی خلاف آن را نشان داده است. برای مثال بر اساس بیانیه ارزیابی پژوهش سانفرانسیسکو (سال ۲۰۱۲)، جامعه شناسان اسپانیایی بیشترین مطالعات را بر اساس داده های کشور آمریکا انجام داده اند و دلیل آن هم اولویت دهی کشور اسپانیا به چاپ مقالات دارای ضریب نفوذ بالا است که عمدتا آمریکایی و انگلیسی زبان هستند و بنابراین با ترغیب علوم انسانی به چاپ مقالات اسکوپوس و ISI، همین سرنوشت هم در انتظار ما خواهد بود. 💢 جناب آقای وزیر!! نهاد علم کشور تاکنون چند دهه است با قید فوریت، تمام توان علمی علوم پایه، کاربردی و فنی و مهندسی و علوم انسانی و اسلامی را برای چاپ مقالات در مجلات ISI و اسکوپوس به کار گرفته است تا در ازای آن رتبه دریافت کند و در این میان برای از دست رفتن حق امتیاز انحصاری اختراعات و محصولات به دلیل افشا و دستیابی دستگاه های اطلاعاتی و جاسوسی غربی به آمارهای حساس علوم انسانی در زمینه های سیاسی، دینی، باورها و... نباید نگران بود؟ آیا باید مشکلات گسل های قومی، دینی و ... را در مجلات چاپ کنیم و به نمایه و نمایه سازی دلخوش باشیم تا عنکبوتی نشویم؟! امروز فناوری پهبادهای ایرانی پیشرفته ترین سیستم های ردیابی و رهگیری غربی را به چالش کشیده است آیا باید جزئیات این فناوری های ارزشمند را در قالب مقاله در مجلات ISI و اسکوپوس جار بزنیم تا عنکبوتی نشویم؟!! 🔺 در پایان توجه شما را به یکی از فرمایشات حکیمانه رهبر معظم انقلاب جلب می کنیم. فرمایشاتی که مورد بی توجهی تعمدی و همیشگی سکانداران وزارت عتف قرار گرفته است و با کمال تاسف در دولت انقلابی فعلی نیز در روی همان پاشنه می چرخد: 🔆 «تولید مقاله هدف نیست. اولاً کیفیت مقاله مهم است. از این مهمتر، جهت مقاله است؛ این مقاله را برای چه می‌نویسیم؟ این افزایش تعداد مقالات باید خودش را در بازار کار ما و تولید ما و زندگی واقعی ما نشان بدهد. مقاله باید بر طبق نیاز کشور نوشته بشود» 90/7/13 ⚠️ این یادداشت وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری تاکیدی بر سیاست منسوخ Publish or Perish پژوهش است که در سال ۱۹۴۲ توسط Logan Wilson مطرح شد و اگر چه این نگرش در سیاستگذاری علم و فناوری افزایش کمیت تولید علمی و شهرت علمی را برای افراد در پی داشته است لیکن کیفیت علمی را قربانی کمیت علمی نموده است؛ به جای محتوا محوری بر مجله محوری پژوهش تاکید نموده است و به دلیل گره زدن معیشت پژوهشگران به کمیت مقالات، سلامت پژوهش را با چالش مواجه نموده است و با ظهور مجلات با دسترسی باز با پرداخت وجه برای چاپ مقالات، عملا روند تولید علم و اهداف متعالی تولید علم را با چالش های اساسی مواجه کرده است و شاید اگر خود Logan Wilson زنده بود نیز انتظار نداشت که حدود ۸۱ سال بعد، نظرات منسوخ ایشان را وزیر محترم عتف در قالب یادداشت منتشر و با اعتماد به نفس از آنها دفاع نماید. 🇮🇷 گروه رسالت اجتماعی و تمدن ساز نهاد علم در ایتا https://eitaa.com/joinchat/307298671C6e377c79f8 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه در ایتا @hokmrani_masoulaneh