روز دوشنبه... ماه رجب... وقت التجا گم می شود دلم وسط دسته ی عزا @hosenih واژه به واژه جامعه را گریه می کنم روزی که می رود دهمین حجت خدا گرم شهود می شوم و خیره میشود چشمم به خانه ای که در آن -وا مصیبتا- مردی کنار جسم پدر گریه می کند وقتی که میکشد به روی پیکرش عبا تشییع می شود بدنش در سکوت محض اینجا مدینه نیست، غریبانه پس چرا... در خانه دفن می شود این قبله ی غریب در خانه دفن می شود این دردِ آشنا بار غم علی به روی شانه ی حسن! تکرار می کند مگر این شهر، کوفه را ؟ مانند کربلای مدینه از این به بعد "وای از دوشنبه " می شنود" سرمن رآ" @hosenih حالا... من آمدم به خود و دسته می دود با آخرین نفس ، سوی گودال و کربلا شاعر: حجت الاسلام © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e