اگر ردیف و اگر روح شعر من زهرا ست بخوان به شور که شیرینی سخن زهراست بهار شعر مرا واژه واژه در غزلم گل محمدی و یاس و نسترن زهراست به هر کرانه ی دشت بلا که می نگرم به هر شقایق خونین جگر چمن زهراست پرنده ای که بلند آشیانه است و دمی به دام و دانه ی دنیا نداده تن زهراست همان کسی که برای رضای حق به گدا شب عروسی خود داده پیرهن زهراست در آن سکوت وقیحانه بعد پیغمبر  به خطبه های رسولانه بت شکن زهراست نوشته بر در و دیوار خانه ی مولا  -مثال روشن در عشق سوختن- زهراست   بهشت گوشه ای از خانه ی گلین علی‌ست برای خانه ی مولا اگر که زن زهراست شاعر: © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e