نور؛ وقتی اولِ ماهِ رجب سر می‌زند عاشق انگاری، به سویِ دلبرش پَر می‌زند ملتمس؛ امید دارد، حسرتش بیهوده نیست خانه‌ی خورشید را تا صبح، گر در می‌زند عشق، یعنی: عاشقی فارغ زِ غوغای جهان رویِ لوحِ سینه‌اش، نقشی زِ دلبر می‌زند تا ببیند رویِ صاحب‌خانه را، امیدوار_ می‌زند در را ...، نشد وا، بارِ دیگر می‌زند "يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ" گفتم، بعد از آن_ دیدم از شرقِ دلم، خیری عیان سر می‌زند  دل سپردم بر نگاهش، نیک می‌آید جواب هرچه دارد این گدا، فالِ مکرر می‌زند ایها الباقر ! اَلا ای پنجمین نور ِخدا ! قلبِ من، با عشقِ تو، تا روزِ آخر می‌زند شاعر: © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e