هَلا در باغ! جایِ باغبان هیزُم شِکن باشد هَلا زخمِ تبر بر جانِ سَرو و ناروَن باشد هَلا از خَرمنی یک خوشه گندم سهمِ خان گردد هَلا گُل! دستمالِ دسته‌یِ زاغ و زَغَن باشد مبادا شاخه‌ای از ریشه‌های خویش دور اُفتد مبادا! هیچ قومی دور از اَصلِ خویشتن باشد * * مبادا تارِ مُویی از سرِ این خاک کم گردد! مباد آشفته این زُلفِ شِکن اَندر شِکن باشد الهی روزگارِ مردمانِ خوبِ این سامان به دور از جنگ و ننگ و قَحط و آشوب و مِحَن باشد "وطن باشد! نباشم من؛ نباشم من، وطن باشد!" "الهی تا اَبد! ایرانِ من، ایرانِ من باشد" مبادا راه را گُم کردن و در چاه اُفتادن به نامحرم یقین و بر برادر سوء ظَن باشد! اگر دردی‌ست در این خانه! درمان هم در این خانه‌ست مَحال است اجنبی دلسوزتر از هموطن باشد! (چه باک از موجِ بَحر، آن را که باشد نوح کشتیبان) چه باک از موج! وقتی در دلت حُبُّ الوطن باشد چه باک از موج! وقتی ناخدایی باخدا داری زَعیمِ شیعه باید هم حسین و هم حسن باشد اگر در هر قدم! بیمِ هزاران راهزن باشد وَگَر در دستِ دشمن تیغ و بَر دستم رَسَن باشد به خونِ او که رویِ سنگِ قبرش حَک شده سرباز همه سرباز او هستیم! تا جان در بدن باشد * * سه رنگِ سرفرازِ تا اَبد در اِهتزازِ من! بمان بر تارَک تاریخ، تا مَهدِ کُهن باشد! همیشه جایت آن بالاست و پایین نمی‌آیی مگر! روزی که پرچم روکِشِ تابوتِ من باشد 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e