بیا كه بی تو صفایی نمانده صدق و صفا را بیا كه در تو ببینیم روی مهر و وفا را به مروه‌ای، به صفایی، به مشعری، به منایی تو خود بگو به كجایی كه گشته دل، همه جا را؟! نشسته‌ایم به راهت، شها! به رسم گدایی بدین امید كه شاید كنی نگاه، گدا را غم فراق ز یك سو و اشتیاق ز یك سو رسانده بر لب ما جان؛ بگو چقدر مدارا؟ چقدر جمعه چو آید دعای ندبه بخوانیم؟ بیا كه طاقت هجران نمانده اهل دعا را چو انتقام تو باشد دوای پهلوی مادر مكن دریغ طبیبا! ز دردمند دوا را به پاست پرچم گل‌رنگ كربلا كه تو آیی بیا كه منتقمی نیست جز تو خون خدا را چه می‌شود كه پیامی به «رستگار» فرستی؟ امیدهاست به دل، عاشق فتاده ز پا را ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e