🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» سرنوشت همراهی یا عدم همراهی با قیام حسینی در نامه‌ای به بنی‌هاشم ✍️ احمدحسین شریفی یکی از ویژگی‌های حادثه عاشورا و قیام ابی‌عبدالله الحسین(ع)، «غنای منبعی» آن است. امام حسین و سایر اصحاب آن حضرت تا روز عاشورا و حضرت زینب کبری و امام سجاد علیهما السلام نیز بعد از حادثه عاشورا، از همه ظرفیت‌های موجود آن دوران برای انتقال واقع‌بینانه و درست همه ابعاد قیام حسینی به نسل‌های آینده استفاده کردند. شاید بتوان گفت از جمله‌ی اهداف امام حسین(ع) در نامه‌نگاری‌های متعددی که به افراد، قبایل و مردمان شهرهایی مثل کوفه و بصره و امثال آن داشتند، تلاش در جهت «زنده‌نگه داشتن این حرکت»، «مضبوط ماندن نقاط عطف آن»، «تبیین چرایی قیام»، «تشریح اهداف و آرمان‌های قیام» و «عمومی کردن قیام» بود. به عنوان نمونه آن حضرت به محض تصمیم برای شروع قیام در نامه‌ای بسیار مختصر اما راهبردی خطاب به بنی‌هاشم سرنوشت همراهی یا عدم همراهی با قیام را با صراحت و شفافیت کامل بیان می‌کند و می‌نویسد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِلَى بَنِی هَاشِمٍ: أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ لَحِقَ بِی اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ یَلْحَقْ بِی لَمْ یُدْرِکِ الْفَتْحَ. وَ السَّلَامُ».( احمدى ميانجى، على، مكاتيب الأئمة، ص۱۱۵) به نام خداوند بخشنده مهربان از حسین بن علی به بنی‌هاشم پس از حمد و ثنای الهی حق این است که سرنوشت همه کسانی که به من ملحق شوند،‌ شهادت در راه خدا است؛ و کسانی هم که به من نپیوندند، روی پیروزی را نخواهند دید. تمام شد.» #عاشورا #امام_حسین #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN