🔰هویتِ مجازی ✍محمود علیپور، پژوهشگرِ فلسفه‌ی روانشناسی «ساعت رولکس»، «گوشی اپل»، «لباس‌هایی با مارک‌های چنین و چنان»، «ماشین‌های لوکسِ چند میلیاردی»، «صورت‌های معماری شده با عمل و بوتاکس» و «خوش‌گذرانی‌هایی که کثرت جامعه حتی از وجودشان بی خبراَند.» این‌ تنها بخشی از نمونه‌هایی‌ست که با اندکی گذر در «اینستاگرام» و دیدن پُست‌ها نظرمان را به خود جلب می‌کند. واقعیت این است که بخش عمده‌ ای از عکس و فیلم‌هایی که در اینستاگرام به اشتراک گذاشته می‌شود تنها یک نمایش اغراق‌آمیز است. در بیشتر مواقع اشیای لوکسی که در تصویر دیده می‌شود متعلق به خودِ فرد نیست و تنها برای اجرای نمایشی توخالی(شوآف) اجاره شده اند. مقصود اصلی این افراد از محور قرار دادن زندگیِ لوکس و اشرافی در صفحات مجازی، تلاش برای قرار دادن خود در جرگه‌ی اقلیتِ خاص و بهره از سودآوریِ زندگی لاکچری (لاکژری) است. مثلا اکثرشان بعداز اینکه از خود چهره‌ای شاخ به نمایش می‌گذارند سفارش تبلیغات را شروع کرده و حسابی پول در‌می‌آورند. متأسفانه بسیاری از دنبال کنندگان این افراد که اکثراً جوان و نوجوان هستند این موضوع را نادیده گرفته و زندگی و شرایط خود را با آن‌ها مقایسه می‌کنند. این مقایسه سرتاسر ایراد است چون فرد خودش را با یک فضای نمایشی و غیرواقعی در ترازو می‌گذارد. این روند به‌تدریج باعث از دست دادن اعتمادبه‌نفس، افسردگی و یا حتی خودکشی آن‌ها می‌شود. رونق گرفتنِ این تئاتر جذاب باعث شده تا صاحب‌نظران علم روانشناسی و جامعه‌شناسی، تأثیرات منفی اینستاگرام را بر سلامت روانی جوانان در مقایسه با دیگر شبکه‌های اجتماعی به‌مراتب بیشتر ارزیابی کنند. برای نسل جوان و نوجوان نگرانم اما برخی انگار در خواب غفلت‌اَند... #هویت #اینستاگرام #نویسندگان_حوزوی_خراسان👇 https://eitaa.com/joinchat/3164274938C4f975d6c1b #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN