⚠️خطر خودفراموشی با عینک «وی آر» ✍️ م. پازوکی 🔸عینک را روی چشمانم گذاشت، من هم محکم و قوی و با اطمینان به خود که فریب نخواهم خورد، عینک را روی چشمانم درست کردم به طوری که حتی باریکه ای از واقعیت معلوم نباشد. دو بار که پلک زدم خودم را درست کنار خیابان دیدم. سمت راست ماشین سفیدی پارک بود، دوست داشتم به سمت ماشین بروم که خانم همراه گفت: "پشتتون آسانسور، وارد آسانسور بشید" نمی شود باور نکنی که واقعی نیست، فضا به اندازه ای واقعی بود که حتی از بسته شدن در آسانسور ترسیدم، خود حقیقی ام را فراموش کرده بودم من که در واقعیت در اتاقی بر روی موکت راه می رفتم در مجازی خود را در ارتفاعی دیدم که از وحشت آن با اضطراب گفتم؛ "نمی خوام ادامه بدم" خانم همراه دستانم را محکم گرفته بود شاید می دانست تمام وجودم تسخیر شده است و خود حقیقی ام را فراموش کرده ام، با اصرار من عینک را برداشت. ۱- "عینک وی آر" یا "هدست وی آر" یا "واقعیت مجازی" نمونه ای از دنیای مجازی یا متاورس است، تجربه شبیه سازی شده که کاملا مشابه با دنیای واقعی است و البته می تواند فضای را ایجاد کند که تجربه ای کاملا متفاوت با دنیای واقعی باشد. ۲- واقعیت مجازی یا مجازی که فکر می کنی واقعی است تو را به طور کامل از دنیای واقعی جدا می کند به نحوی که خود واقعی و محیط واقعی خود را فراموش می کنی. ۳- هر چند از عینک وی آر به عنوان یک فناوری برتر یاد می کنند و کاربردهای متنوع و جذابی را بر می شمارند اما یک حقیقت ترسناک دارد و آن خود فراموشی است. ۴- خودفراموشی یعنی خود را فراموش کردن وبه تبع آن، انسانیت، شرافت نفس انسانی، وجدان اخلاقی و سجایای انسانی فراموش می شود‌. ✅خطر خودفراموشی؛ اضطراب، تزلزل، افسردگی و انحطاط و سقوط انسانیت است. #متاورس #هوش_مصنوعی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN