مرز احترام به عقائد دیگران کجاست؟! ✍️ بابک شکورزاده زیاد می‌شنویم که به عقائد دیگران احترام بگذاریم و یا اعتقاد هر کسی محترم است. این کلام، به ظاهر زیبا و محترمانه به نظر می‌رسد؛ ولی اگر دقت کنیم متوجه خواهیم شد که این سخن چه باطن غلط و خطرناکی دارد. ملتزم شدن به این که اعتقاد هرکسی محترم است، به چه قیمتی؟! آیا کسی که مثلا معتقد به بی‌خدایی، بت‌پرستی و یا دشمنی با اولیاء الهی است، اعتقادش محترم است؟! یا کسی که قائل به جواز همجنس‌بازی است، عقیده‌اش احترام دارد؟! آیا کسانی که نژادپرست هستند و حرمتی برای سیاهپوستان قائل نیستند، عقایدشان قابل احترام است؟! و مثال‌های فراوانی که با تناقضات فراوانی مواجه خواهد شد. اگر چنین تفکری را بپذیریم، عملا چیزی به نام حق و باطل نخواهیم داشت و این یعنی تناقضی آشکار! حق و باطل از عناوینی است که همه عقلای عالم وجود آن را قبول دارند. درست است که در مصداق، برخی چیزی را حق می‌دانند و برخی دیگر باطل و بالعکس؛ ولی اصل این مسئله از بدیهیات است. بنابراین شایسته نیست که نسنجیده و صرفا از روی احساسات و ظاهربینی سخنی را بپذیریم که نتوانیم پذیرای تبعات آن باشیم. البته اختلاف سلیقه با عقاید باطل متفاوت است. اگر عده‌ای در چهارچوب صحیحی با یکدیگر اختلاف سلیقه داشته باشند، اینجا احترام گذاشتن معنای منطقی و درستی پیدا می‌کند. @howzavian