⚙️ حضور اجتماعی بانوان تا کجا؟! ✍️ بابک شکورزاده شرایط جامعه در این سال‌ها به سمت و سویی رفته که معمولا خانه‌داری بانوان امری ناچیز شمرده می‌شود و حتی برای بعضی کسر شأن نیز به حساب می‌آید. منظور از خانه‌داری هم صرفا رسیدگی به امور خانه نیست؛ بلکه شامل تربیت فرزند و شوهرداری نیز می‌شود. در طول دهه‌های اخیر به گونه‌ای فرهنگ سازی شده که یک زن متمدن و فرهنگی یعنی زن شاغل؛ اگر زنی خانه‌دار باشد و کار بیرون از خانه نداشته باشد گویا چیزی کم دارد و یا عقب افتاده است. تبلیغات رسانه‌ای از مهمترین عوامل فرهنگ‌ سازی در این باره بوده است. وقتی مثلا در مجموعه‌های تلویزیونی زن‌ متمدن، زن‌ شاغل به تصویر کشیده می‌شود و زن خانه‌دار، بانویی کم فرهنگ؛ نتیجه‌اش جابجایی ارزش‌ها خواهد شد. البته اشتغال بانوان در خارج از خانه به خودی خود چیز بدی نیست؛ چه بسا بعضی بانوان به دلایلی مثل معضلات اقتصادی مجبور باشند که در بیرون از منزل کار کنند و اصلا در برخی شغل‌ها نیاز است که حداقل عده‌ای از بانوان تخصص لازم را پیدا کنند و اشتغال خارج از منزل داشته باشند؛ مانند پزشکی و معلمی؛ ولی نکته این است که این اشتغال بعضاً به صورت یک ارزش درآمده و خانه‌داری برای برخی مساوی با اُمُل بودن است. اینجاست که مشکل ایجاد می‌شود و نظام خانواده را با معضلاتی مواجه می‌سازد. حالا سخن این است که آیا واقعاً‌ یک زن مسلمان باید این‌گونه باشد؟ آیا واقعاً خانه‌دار بودن، بچه‌داری و تربیت فرزند، کسر شأن و پایین آوردن مقام زن است؟ آیا ازدواج کردن و زیر بار زندگی مشترک رفتن، مادر شدن و تربیت فرزند صالح و شایسته، امری بی‌ارزش و بی‌فضیلت است؟ آیا در احادیث اسلامی نیامده که جهاد زن، خوب شوهرداری کردن اوست؟ آیا ذکر نشده که بهشت زیر پای مادران است؟ مگر ما الگوی بزرگ و عظیم الشأنی همچون حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها نداریم که در سن نه سالگی ازدواج کرد و در هجده سالگی صاحب پنج فرزند بود؟ آن‌هم چه فرزندانی! مگر رسول خدا(ص) کار بیرون را به امیرالمؤمنین(ع) و کار منزل را به حضرت فاطمه(س) محوّل نکردند؟ آیا ایشان الگوی ما نیستند؟! #زن #اشتغال #جهاد_تبیین #نویسندگان_حوزوی @howzavian