نویسندگان حوزوی
🔹مذمت روزگار ✍️مجید ابطحی حسن بن مسعود می گوید: خدمت امام هادی علیه السلام رسیدم، در حالى كه 🔷انگشتم خراشيده بود 🔷و سوارى به من برخورد كرده و شانه‏‌ام را آزرده بود 🔷و به شلوغی و ازدحامی گرفتار شده بودم كه بعضی از لباسهایم پاره شده بود، _گفتم: وه چه ! خدا شرّت را از من بگرداند( ای روز!) _امام عليه السّلام (این سخن مرا شنیدند و) فرمودند: اى حسن، تو هم كه رفت‌و‌آمد دارى را بر گردن ديگرى مى اندازی كه گناهى ندارد؟ _من به سر عقل آمدم و دانستم كه خطا كردم، گفتم: اى سرورم، از خداوند می‌خواهم مرا ببخشد. _فرمود: اى حسن، روزها چه گناهی کرده اند كه چون شما به می‌رسيد آنها را می‌شماريد؟ گفتم اى پسر رسول خدا، من (ازين پس) همواره از خدا آمرزش می طلبم و استغفر اللّه گويم و اين توبه من باشد (كه ديگر تكرار نكنم). _امام فرمودند: به خدا سودتان نبخشد، بلکه خداوند به دلیل اینکه شما بی گناه ها را مذمت و سرزنش می‌کنید، شما را مجازات می‌کند. اى حسن، آيا نمی‌دانى كه پاداش دهنده و كيفركننده و سزا دهنده به اعمال در دنيا و آخرت فقط ؟ _عرض كردم: بله، آقای من! _امام فرمودند: پس هرگز بر خلاف اين (اعتقاد و يقين) مرو(و این رفتار را تکرار نکن!) و براى روزها شأن و اثرى در حكم خداوند قايل مشو. _ گفتم:چشم، سرورم! 📌تحف العقول ص۴۸۳ @HOWZAVIAN
1 مشاهده