🔻 سرقت نفیس ✍️ مرتضی بذرافشان در همین ابتدا، اتهام سرقت یا خیانت در امانت یا تصرف غیر قانونی ۴۸ فرش کهنه، از کاخ سعدآباد را به دلایل ذیل، قاطعانه رد می‌کنم: ۱.شایعه جناح اقلیت حاکم است. طبق نظرسنجی از داخل ماشین ضد گلوله، این اتهام، بنابر نظر اکثریت لبخندی، مردود است. ۰۲روز روشن و جلوی دوربین مدار بسته، سرقت از نظر حقوقی، نامفهوم است. احتمالا بردند قالیشویی، انجا مفقود شده است. ۳.جزء اسرار نظام است؛ از پشت پرده خبر دارم. ۴.امری متداول بوده؛ حالا دست من رو شده است. ۵.بعد از ۴۵ سال خدمت، آیا سالی یک فرش، حق من نبوده؛ آنهم فرش های قدیمی و کهنه. ۶.بابررسی شجره نامه ام، نسب شناسان حقوقی، نظر داده اند، از قاجار ارث میبرم. فامیلی سابقم که از شناسنامه حذف شده، هم یک دلیل و نظرشان محترم. ۷.گفته اند فرزند یکی از مقامات ارشد دولت قبل؛ اولا، فرزندانم، بعضا درخارجند در ثانی، سیاست بلد نیستند. ثالثا خون فرزند من، از خون پسر نوح رنگین تر نیست. ۸. این سرقت یا هر چیز دیگر، در قیاس با اختلاس دبش و موارد مشابه، ناچیز و حتی قابل ذکر نیست. ۹.مثل اتفاق صندوق فرهنگیان، نه سرقت، نهایتا یک تخلف و بسیار مرسوم است. ۱۰.توطئه رسانه ای دشمن است، برای انحراف افکار از برجام و ناامیدی جریان تدبیر و امید و رای ندادن خاکستری ها به ما در انتخابات. پیشاپیش، اعلام میکنم، رای دادگاه هر چه باشد، سیاسی و فرمایشی است؛ بجای ۴۸ فرش کهنه، حاضرم ۱۰۰ فرش نفیس، به کاخ سعدآباد اهدا کنم. شتر دیدید ندیدید.... @HOWZAVIAN