نویسندگان حوزوی
🔎چهارضلعی بحرانی فرهنگ در سونامی کرونا ✍ علیرضامحمدلو رهآورد کرونا برای جامعه دینی ما چه بوده و شاخص سهام چه مقولاتی در بازار فرهنگی و تربیتی و تمدنی مان امکان سیر نزولی داشته و جای تامل جدی دارد؟ درواقع با سونامی کرونا چه شده ایم یا تبدیل به چه موجوداتی در حال شدن هستیم؟ آموزش از مقولاتی است که خیلی واضح دچار ضعف و لاغری شده و مجازی شدن تعلیمات هم بدلیل و حضور معلمان و مربیانی صبور و دلسوز، گسستی جدی در تربیت یک مردم آموزش دیده و بافرهنگ می باشد. بدلیل وسعت زمانی که در اختیار عموم مردم برای حضور در فضای مجازی ایجاد شده، میل به دیده شدن و بدلیل فقدان شاخص های هویت ساز و ، اوردوز نموده و ماحصل آن به تعبیر گافمن، شخصیت های نمایشی و کاریکاتوری است که در قالب لایوهای پرتعداد اینستاگرامی قابل مشاهده و ارزیابی است. موردسوم آسیب دیده در کش و قوص کرونایی، معنویت ازدست رفته می باشد. منبع و مرجع معنوی مردم ما، مساجد و هیئات و زیارتگاه هایی است که در کنار مدارس و آموزشگاه ها، مهرتعطیلی بر پیشانی شان خورده و جامعه ازین لحاظ نیز دچار فقدان جدی گشته و به نحیف شدن با محوریت منابر و مساجد دچار شده است. نکته چهارمی که عامل انسجام اجتماعی در جامعه دینی ما بوده و برخلاف دنیای مکانیکی و اتمیزه شده غربی، مقوله قدرت در سیستم ما را عینیت بخشیده و حمایت می کند، فرهنگِ خودِتعمیم یافته(انسان ایثارگر و درفکر همنوع) می باشد که با شرایطی که کرونا رقم زده و در صورت ادامه دار بودن قضیه، به و سوبژکتیویسم مهارنشده تبدیل خواهد شد. مفاهیم و معانی دیگری نیز قطعا مورد تهاجم جدی قرار گرفته اند و در مناسبات جدید بین المللی چه بسا تحولات جدی در معانی، سوژه ها،‌ساختارها و فراروایت ها صورت بگیرد که نیازمند ، چشم اندازنویسی و راهبردسازی است تا در رقابت تمدنی، قابل توجهی بتوانیم برای عرضه جهانی داشته باشیم. @andisheengelabi @howzavian
152 مشاهده