📛 عاملان بزرگ‌ترین کتاب‌سوزی دنیا ✍️ علی اسفندیار امروز، نهم ژوئن سال 2020 میلادی مصادف است با آتش سوزی بزرگ در دانشگاه الجزیره. نهم ژوئن 1962 میلادی بر اثر آتش سوزی بزرگ دانشگاه الجزیره به دست نیروهای ارتش سری فرانسه، بیش از پانصد هزار نسخه از کتاب های نفیس در آتش سوخت. بیشتر کتاب ها از منابع و مآخذ مهم و کم‌‍‌نظیر به شمار می رفت. این آتش سوزی یکی از ده‌ها آتش سوزی نهم ژوئن همان سال در الجزایر بود که در بیشتر آنها ارتش سری فرانسه دست داشت. ارتش سری فرانسه، مخالف اعطای استقلال به الجزایر بود. در این مجال شایسته است بار دیگر به حقیقت جریان کتاب سوزها در دنیا اشاره شود، تا داخلی های ما، مبهوت وعده های فرهنگی و تمدنی غرب نشوند. در سال 1817 و در سیصدمین سالگرد ایجاد مذهب پروتستان توسط مارتین لوتر، دانش‌آموزان آلمانی کتاب‌های غیرآلمانی را سوزاندند. روایت تاریخ نیز درباره کتاب سوزی‌ها بسیار تلخ است، برای هیتلر که اخراجی یک دبیرستان بود نژادپرستی بیش از اندیشه و دانش اهمیت داشت، دانشجویان آلمانی درانتخابات دانشجویی شان در سال 1931 میلادی، به اتحادیه دانشجویان ناسیونال سوسیالیست رأی دادند تا نازی‌ها بتوانند «روح غیرآلمانی» را از کتاب و کتابخانه‌ها بسوزانند و این کار را هم کردند. در سال 1820 میلادی، هاینریش هاینه، شاعر بزرگ آلمانی درست پیش بینی کرده بود که «در جایی که کتاب‌ها را می‌سوزانند، دیر یا زود، آدم‌ها را نیز خواهند سوزاند...» هم استاد عبدالحسین زرین کوب و هم استاد شهید مطهری بر انسانی نبودن کتاب سوزی تأکید دارند؛ اما دعواهای تاریخی درباره کتابسوزی مسلمین در ایران شش سال بعد از کتاب «دوقرن سکوت» زرین کوب در کتاب «کارنامه اسلام» از نظراتش برگشت. افزون بر این دو اندیشمند بزرگ ایرانی، سوزاندن كتاب‌ها به دست مسلمین، از سوی دیگر اندیشمندان، تکذیب شد؛ نویسندگانی همچون دکتر فرانز رزنتال، استاد دانشگاه ییل؛ کلی ترامبل، نویسنده کتاب کتابخانه اسکندریه؛ و دکتر برنارد لوییس، استاد دانشگاه پرینستون جملگی بر این باورند که سوزاندن کتاب از سوی اعراب و مسلمین در ایران و اسکندریه را افسانه و نامعتر می دانند. از سوی دیگر مستندات تاریخی نشان می دهد ایرانِ عصر ساسانیان که بر پایه باورهای زرتشت اداره می شد، گرایشی جدی به دانش به ویژه در حوزه كتابت در این مذهب نبوده است و از جاحظ نقل شده است که ایرانیان آن زمان به «ساختمان» بیشتر علاقه مند بودند. سیاست موبدی هم، علم را به انحصار اعیان زادگان و اشراف زادگان درآورد و دانش‌گرایی را از مردم دور می‌داشت. استاد مطهری معتقد است که حتی تکثیر نسخ «اوستا» در آن زمان ممنوع بوده است؛ بنابر این کتابخانه ای نبوده است که توسط اعراب سوزانده شود. در واقع جهان غرب را می‌توان پیشتاز کتاب سوزی‌ها و خشونت علیه فرهنگ و تمدن انسانی شمرد، و این فکر بود که کتابخانه اسکندریه مصر را برای تفکر مسیحی غیر قابل تحمل می دانست و دستبردها و تاراج‌ها و سوزاندن‌های متناوب این كتابخانه را بار دیگر بعد از حمله سزار در 48 میلادی کلید زد. #کتابخوانی #نویسندگان_حوزوی @howzavian