🔅 معجزه باش 🔅تو همان دیگرانی ✍️ حسن مددخانی دیگران را دیدن و خود را ندیدن خوب است، اما نه همیشه و نه همه جا. وقتی با دیگران همصحبت می شویم، «دیگران» سهمی از گفته ها و ناگفته هایمان دارند؛ سهمی از گله ها و گلایه هایمان دارند؛ سهمی از شکوه ها و شکایت هایمان دارند؛ چرا ایران در فلان جا پیشرفت نداشته؟ چرا از بعضی کشورها عقب افتاده؟ کِی می خواهد بجنبد؟ و صدها چرای دیگر. در گرماگرم این سؤالاتِ پُر از جواب اما همیشه بی جواب، از «دیگران» بسیار یاد می کنیم، گله و شکایت را هم چاشنی اش می کنیم؛ پس «دیگران» چه می کنند؟ چرا به فکر هیچ چیز نیستند؟! چرا همه چیز را رها کرده اند؟! همه جای ایران را گشتم، نه «ایران» را پیدا کردم و نه این «دیگران» را. انگار آب شده اند، رفته اند... کجا؟ شاید سوئیس، شاید آمریکا. هر چه فکر کردم دیدم «ایران» و «دیگران»، کسی نیست جز خود من، خودِ ما. ایران خانم است یا آقا؟ هر دو. ایران گم نشده، خودت را پیدا کن. ایران، تو هستی، من هستم. آن دیگرانی که پایش را به میز محاکمه می کشم، خودم هستم. خودت هستی. خودت را محاکمه کن. خودت را بساز که ایران ساخته خواهد شد. وقتی ایران را با کشورهای دیگر مثل سوئیس مقایسه کردی، بدان که خودت را مقایسه کرده ای و این را هم بدان که هر سوئیسی حداقل سالانه ده کتاب مطالعه می کند. این است که سوئیس می شود سوئیس. اگر به دام مقایسه افتادی، مراقب باش گرفتار دام نشوی. ایران قرار نیست که سوئیس شود، که اگر شود، خودش را باخته است و خودت را باخته ای. تو خودت باش. اما مردانه باش. ایران، ایران باقی خواهد ماند، اما آن چنان که شایسته ایران است. خودت برای حرف هایت، مقایسه هایت، گله ها و شکایت هایت، شنونده خوبی باش. تو فقط یک ایرانی نیستی، که خودِ ایرانی. از دیگران انتظار معجزه نداشته باش، که خودت معجزه باش. تو همان دیگرانی هستی که از آن ها انتظار داری. #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN