مبارزه با فساد؛ آزمونی برای اراده‌ی نظام و اعتماد مردم 📎 واکاوی ساختارمند بیانات مقام معظم رهبری در مقابله با مقوله فساد؛ به بهانه صدور احکام قضایی پرونده علیرضا ابوالفتحی 🔰 مبارزه با فساد اقتصادی این روزها به بهانه صدور احکام قضایی پرونده فساد چای دبش؛ به محوری اساسی در گفتمان سپهر سیاسی ایران تبدیل شده است. از مسئولان دولتی تا تحلیلگران جناح‌های مختلف، همگی بر ضرورت مبارزه با این پدیده تأکید می‌کنند، اما گویی کلیدواژه‌ای حیاتی تحت عنوان «نقشه‌ی راه عملیاتی» در این میان غایب است. پاسخ این نیاز را می‌توان در بیانات مکرر آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی، جستجو کرد؛ بیاناتی که نه شعارهایی مقطعی، بلکه چارچوبی استوار برای «نبرد واقعی با فساد» برای نظام حکمرانی ما ترسیم می‌کند. 👌 ایشان با تأکید بر سه اصل ۱.«قاطعیت بی‌امان»، ۲.«عدالت همه‌گیر» و ۳.«پیشگیری هوشمند»، خطاب به قوای سه‌گانه هشدار می‌دهند: «با تکرار شعارهای نمادین نمی‌توان بر زخم کهنه‌ی فساد مرهم گذاشت؛ باید با جراحی دقیق، ریشه‌های این سرطان را سوزاند». 🤌 حضرت آیت الله خامنه‌ای مبارزه با فساد را نه یک اختیار سیاسی، که «واجبی شرعی برای حفظ سلامت نظام» دانسته و بر همکاری بی‌قیدوشرط قوه‌ی مجریه و قضائیه در اینباره تأکید دارند: «قوه مجریه و وزرای آن باید پیشقراولان این نبرد(مبارزه با فساد) باشند؛ اگر مدیران ارشد دولت اراده کنند، فساد در دستگاه‌های زیرمجموعه ریشه‌کن می‌شود». ✌️اما هشدار صریح رهبری به قوه‌ی قضائیه شنیدنی‌تر است: «قاضی خائن نه تنها باید مجازات شود، که تشهیر او واجب است». همچنین تشبیه این نهاد به «نمک ضدفساد» گویای همه چیز است: «اگر نمک خود فاسد شود، دیگر چه دارویی می‌تواند عفونت را مهار کند؟». این سخن بهانه‌هایی مانند «مصونیت اداری» یا «حفظ آبرو» را بی‌معنا می‌کند و بر مجازات دوبرابر متخلفان قضایی پای می‌فشارد تا قوه قضائیه در مبارزه با فساد اول از خود شروع کرده تا بتواند بدون شائبه به نقش نظارتی خود با اقتدار عمل کند چرا که طبق بیان مقام معظم رهبری «با دستمال کثیف، شیشه را نمی‌توان پاک کرد». 🔑 نکته‌ی کلیدی دیگر، پرهیز از «شعارزدگی» و حرکت به سمت «اقدام عملی» در بیانات مقام معظم رهبری است. ایشان در بیانی کنایه‌‌گونه می‌فرمایند: «با فریاد زدن «دزد دزد» نمی‌توان دزدی را متوقف کرد؛ باید دست دزد را در حین جرم گرفت». این گزاره مستلزم ایجاد سازوکارهایی برای شناسایی بسترهای فساد، شفافیت مالی مسئولان و نظارت مستمر مردم بر قوای سه‌گانه است. ایشان با اشاره به «فرمان هشت‌ماده‌ای سال ۱۳۸۰» صادر شده خودشان، بر لزوم تبدیل توصیه‌ها به «دستورالعمل‌های اجرایی» تأکید می‌ورزند. 👈 اما حلقه‌ی گمشده در معادله تبدیل فرامین و توصیه‌های مقام عظمای ولایت به دستورالعمل‌های اجرایی مبارزه با فساد و بسترهای آن چیست؟ پاسخ ایشان روشن است: آحاد نخبگان و مردم جامعه باید با مطالبه‌گری به «ناظران بی‌امانی» تبدیل شوند که با رصد عملکرد مسئولان، اجازه ندهند پرونده‌هایی مانند چای دبش و مشابه آن؛ به فراموشی سپرده شود؛ کما اینکه در این زمینه می‌فرمایند: «سکوت در برابر فساد، خیانت به آیندگان است». این سخن تلویحاً نقدی به رسانه‌های مواجب بگیر با سوگیری‌های جناحی‌ست که گاه به جای افشای فساد، به پاک‌نمایی چهره مفسدین مشغول‌اند. 👋 در پایان مبتنی بر بیانات مقام معظم رهبری؛ تاکید می‌شود که موفقیت در نبرد بزرگ با فساد و بسترهای آن را نمی‌توان در صدور چند حکم قضایی خلاصه کرد. همانگونه که رهبری تأکید دارند: «عمل بدون مماشات» سه قوه، «حذف تابوی مصونیت» برای نزدیکان به قدرت، و «ائتلاف تاریخی مردم و مسئولان بر علیه فساد و بسترهای آن»، تنها راه نجات اقتصاد و نظام حکمرانی ایران از چنگال فساد است. آیا نظام جمهوری اسلامی می‌تواند از این آزمون سربلند بیرون آید؟ پاسخ این پرسش را نه در متن مباحثات رایج، بلکه در میدان عمل امروز و فردای مسئولان و نظام حکمرانی‌مان باید جست. نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan