#مجاهدت_علمی 🔰 فلسفه طراحی نام نشان(آرم) پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی 🔻 این نشان مرکب از عناصری است، اولاً چنان که ملاحظه کرده اید از دو قلم که از بالا شروع شده، درهم پیچیده و نهایتاً نوک دو قلم به سمت پایین و روی کتابی قرار گرفته تشکیل شده است؛ دو قلم رویارو و مقابل هم اما در هم تنیده اند، که این نشانه تضارب آراء هست، دو قلم از دو سو باهم تضارب می کنند ولی در عین حال تداعی‌کننده در هم تنیدگی و همبستگی هستند، دو قلم هم افزایی می کنند و معرفت تولید می‌شود. 🔺این دو قلمِ در هم تنیده، دو قلب را تشکیل داده‌اند. یکی رو به آسمان و دیگری روی به زمین که در واقع اشاره به اجتماع قلوب و جنبه‌های عاطفی حاکم بر نهاد پژوهشگاه دارد؛ یعنی اصحاب قلم و اعضای پژوهشگاه در این‌جا یک رابطه عاطفی با هم برقرار می کنند. این دو قلمِ در هم تنیده ی تشکیل دهنده ی دو قلب، داخل یک کتاب قرار گرفته اند، دو قلم رو به روی هم اما نوک قلم ها رو به پایین است یعنی دو قلم سر به پای کتاب نهاده‌اند اما انتهای قلم ها رو به آسمان است. 🔺 این به این معناست که منشاءِ معرفت، سپهر الهی است ولی این معرفتی که از سپهر الهی تنزل پیدا می‌کند به سمت پایین می‌آید. منشاء آنجاست ولی مسقط، ساحت انسانی و زمین است و معارف تنزل یافته از سپهر الهی از میان تضارب آراء می گذرد، به انسان منتقل می شود و حقیقت در بستری که تضارب آراء در آن جاری است می‌تواند صیقل خورده و آشکار شود. 🔺 این دو قلمِ در هم پیچیده ی تشکیل دهنده ی دو قلبِ از منشاء الهی سرچشمه گرفته، در یک فرآیند تضاربی به پایین آمده و در بستر کتاب فرود می آیند که آن کتاب روی به آسمان دارد و فرض بر این است که در عین حال که از آسمان معرفت نازل می شود و در عین اینکه در یک فرایند فعال در زمین، تضارب آراء صورت می بندد و به زمین واصل می‌شود اما در یک قوس صعود، دگرباره معرفت صیقل خورده و در قالب کتاب اوج می‌گیرد؛ لذا کتاب روی به آسمان دارد. 📌 برگرفته از گفتگو با آیت الله #علی_اکبر_رشاد به مناسبت سالگرد تاسیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی #بیست_و_هفت_سالگی 🆔 @iictchannel