پیرامون مناظرات انتخاباتی قسمت اول پیش بینی می‌شود بیشترین سهم را در جذب یا دفع آرای نامزدهای ریاست جمهوری داشته باشند. مطالب اخیر، عمدتا به دو موضوع اشاره دارد. ۱. آیا مناظره بهترین روش کسب شناخت از نامزدهاست؟ ۲. در مناظره دنبال چه چیزهایی باشیم؟ در مورد پرسش اول، پاسخ این است که لزوما خیر. مناظره، صرفا یکی از شیوه‌های کسب شناخت است و البته در جایگاه خود ارزشمند است. خطرات کسب شناخت صرفا بر مبنای مناظره چیست؟ از آنجا که مناظره، دو بال دارد (بال علم و تخصص و بال فن مناظره). محتمل است برخی در یکی ضعف داشته باشند و این سبب شناخت نارسا شود. به ویژه وقتی فرد کارنابلد، در قوی باشد. خطر دیگر این است که ترتیب بیان مباحث، ممکن است تصادفا به نفع یا ضرر برخی تمام شود. مثلا یک نامزد فرصت دفاع پیدا نکند، یا یک نامزد بر مبنای شنیدن نظرات دیگران بتواند جمع بندی پخته تری ارائه کند و ... . خطر دیگر، به خود مناظره برنمی‌گردد، بلکه به تجارب ما از مناظرات گذشته بازمی‌گردد. دیده شده که برخی نامزدها، به جای پاسخ دادن به پرسش‌های مطرح شده، عامه پسندی را مطرح می‌کنند یا هایی را به دیگر نامزدها می‌زنند و فضا را عوض می‌کنند. با این اقدام، ممکن است برخی نامزدها، به اشتباه، تا پایان مناظره به فاز دفاعی بروند و نتوانند مواضع خود را روشن کنند. خطر دیگر این است که در مناظره، ممکن است جای پاسخ کارشناسانه را بگیرد و ارزش بیشتری پیدا کند. در حالی که حاضرجوابی صرف (که گاه مبتنی بر حرف ناصواب هم هست) همیشه خوب نیست؛ آنچه بهتر است، پاسخ کارشناسانه و پخته است. البته، حاضرجوابی کارشناسانه مطلبی دیگر است. بنابراین، علاوه بر مناظرات، باید از روش‌های دیگر شناخت هم استفاده کرد... همچنین در مناظره‌ها باید به مواردی دقت داشت که ان شاءالله در ارسال‌های بعدتر ادامه خواهم داد... دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231