سلام (نمی‌دونم از کجا فهمیدید همسن شما هستم؟!🧐) نباید خودتون رو با کس دیگه‌ای مقایسه کنید چون هرکسی بالاخره ضعف داره. منم در مقایسه با خیلی‌ها واقعاً عقبم؛ خیلی‌ها هستند که هم‌سن من هستند و خیلی بهتر از منند. نباید این باعث بشه از خودم بدم بیاد. خیلی مهمه که خودمون رو دوست داشته باشیم چون تا خودمون رو دوست نداشته باشیم نمی‌تونیم کاری برای نجات خودمون بکنیم. خوبی رشته انسانی اینه که شما لازم نیست حتماً رشته تون انسانی باشه تا در این زمینه مطالعه کنید. اگه علاقه دارید، دانشگاه هرچی قبول شدید می‌تونید کنارش کتاب‌هایی که در این زمینه هست رو بخونید و شاید بشه برای کنکور ارشدتون وارد یک رشته انسانی بشید یا در دانشگاه تغییر رشته بدید (کسی رو می‌شناسم که سال دوم پزشکی تغییر رشته داد به فلسفه) ولی توصیه اکید بنده اینه که دیگه پشت کنکور نمونید برای سال بعد. ان‌شاءالله کنکور ۱۴۰۱ رو با موفقیت می‌دید و یه رشته خوب قبول می‌شید، ولی اصرار روی پزشکی نکنید. سعی کنید کم‌کم پدر و مادر رو قانع کنید که آینده فقط پزشکی خوندن نیست. در آخر هم، هرچی خدا بخواد همون میشه. ما کلی برنامه برای آینده‌مون می‌ریزیم ولی نمی‌دونیم برنامه خدا برامون چیه. راستش من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم نویسنده بشم یا جامعه‌شناسی بخونم، کلا برنامه‌م برای آینده چیز دیگه‌ای بود. قطعا خدا برای ما بهترین ها رو می‌خواد، درحالی که شاید خودمون فکر کنیم این بدترینه.