سلام البته بنده گفتم؛ وقتی تعداد عاشقانه‌های زرد و بی‌ارزش زیاد شده، واقعا نیاز هست به نوشتن عاشقانه‌های خوب. یعنی این که تصور کنیم هر رمانی که عاشقانه هست(عشق زمینی) بَده، تصور غلطیه. خب بالاخره همه آدما یه بار توی زندگی عشق به جنس مخالف رو تجربه می‌کنن، برای همین دوست دارند کسی راه درست عاشق شدن و درست عاشقی کردن رو بهشون نشون بده. متاسفانه بنده توان و علاقه عاشقانه نوشتن رو در خودم نمی‌بینم. هرچند دیدید که توی عقیق فیروزه‌ای یا خط قرمز، قسمت‌هایی کاملا عاشقانه بود. ضمن این که ژانر امنیتی ژانر نوپایی در ایرانه و متاسفانه هنوز تعداد رمان‌های امنیتی‌ خوب کمه.