سلام آخه کسی که عازمه چرا اصلا باید دلداری بده؟ دلداری دادنش به چه درد می‌خوره؟ فقط نمک ریختن روی زخمه. چون اصلا حال یک جامونده رو درک نمی‌کنه، از ته قلب هم حرف نمی‌زنه. اصلا انقدر بابت رفتن خودش خوشحال و سرمسته که نه تنها حال ماها رو نمی‌فهمه، حتی نمی‌فهمه چی می‌گه و چقدر جملاتش برای دلداری دادن، توخالی و به درد نخور و غیرممکن اند. عزیزانی که دارن میرن، لطفاً در سکوت برن و برگردن. حتی لازم نیست ما رو در جریان بذارید که به نیابتمون قدم می‌زنید یا دعا می‌کنید(که البته مشخصه نمی‌کنید چون اصلا یادتون نمی‌مونه). فقط لطفاً برید... ما هم اینجا یه کاریش می‌کنیم. نیاز به دلداری دادن نداریم...