سلام عذرخواهم اگر باعث رنجش شدم. منظور من این نیست که هرکس عازمه آدم بدیه و... بلکه منظورم این بود که این عزیزان حال کسانی که عازم نیستن رو درک نمی‌کنن و ناخواسته بیشتر نمک روی زخم می‌پاشند. حتی اگر سال‌های قبل جا مونده باشند، باز هم وقتی امسال عازمند فراموش می‌کنند حال یک جامانده رو. این درباره خودمم صدق می‌کنه.(اگر طلبیده بشم البته) پ.ن: اگر جلوی شما گریه نمی‌کنن به این دلیل نیست که براشون مهم نیست، فقط انقدر شکسته هستند که دلشون نمی‌خواد شما ببینید این شکستگی رو. زیارتتون قبول باشه لطفاً حلال کنید.