اونی که رفته، حداقل دلش خوشه که با حسرت نمی‌میره. ولی کسی که تاحالا نرفته، دائم نگرانه این حسرت رو با خودش به گور می‌بره حالا شما هی بیاید برای من دلیل بیارید... آخرش هیچ چیز با حسرت کسی که نرفته برابری نمی‌کنه...