از قرآن آیاتی را انتخاب و استفاده می‌کنیم که برای پیشبرد مقاصد و دستیابی به منافع دنیوی خود یا جناحمان قابل استفاده باشد. اهلبیت ع را هم تا جایی قبول داریم که کلامشان با حس و حالمان موافق باشد. دوستان را هم همینطور. تا جایی که رفتار و گفتارشان موافق میل و سلیقه ما باشد دوستشان داریم وگرنه از چشممان می‌افتند. اصلا آمریکا و غرب را هم تا جایی که با میل و تمناهای نفسانی ما مطابق باشد پیشرفته و تکنولوژیک و قبله عالم می‌دانیم. اما همین آمریکا و اروپایی که قدم زدن در خیابان‌هایش برای خیلی‌ها آرزو شده، اگر فردا روزی دنبال حق و حقیقت و خداپرستی رفت، دیگر برای ما الگو و قبله آمال نیست. آن وقت غرب هم از چشممان می‌افتد. اصلا همه چیز باید طبق میل ما پیش برود. دانشگاه‌های آمریکا را از زاویه نوع پوشش و روابط دختر و پسرش می‌پسندیم، اما همان دانشگاه اگر علیه وحشی‌گری ا.س.ر.ا.ئ.ی.ل تظاهرات کرد و کتک خورد دیگر الگوی ما نیست. جالب است نه؟ از قرآن از اهلبیت از دوستان از دانشجوی آمریکایی و ... آن مقداری را می‌پسندم که طبق امیال من باشد. خدا کند باد نکنم و مریض نشوم از این همه غرور و خودخواهی و هوس بازی و لج کردن با همه چیز و همه کس. 👇👇👇 🆔 @jabbarnameh