📜برگی از داستان
#استعمار
قسمت چهل و ششم: راهپیمایی اشکها
قانونی که انـدرو جکسون به تصویب رسانده بود، باید به تدریج بـه اجـرا درمیآمـد و قبیلههای مختلف سرخ پوسـت بـا امضای قرارداد و یا به زور بـه آن سـوی میسی سی پی کوچ میکردند.
اما دولت درباره ی انتقال یک قبیله عجله داشت: چیروکیها.
ایـن سرخ پوستها ساکن جنوب آمریکا بودند و در سرزمینهای آنها طلا کشف شده بود.
پس خیلی زود باید به راه میافتادند.
رئیس جمهور فوراٌ بـه ژنرال وينفيلد اسکات دستور داد به منطقه ی چیروکیها برود و آنها را وادار کند که چادرهایشان را جمع کنند و به سمت غرب به راه بیفتند.
اسکات با پنج هنگ سرباز و چهارهزار سفیدپوست داوطلب بـه سراغ چیروکیها رفت.
زمستان بود و هوا کاملاٌ سرد؛ اما اسکات باید دستور رئیس جمهور را اجرا میکرد سرخ پوستها اجازه نداشتند منتظر بهار بمانند.
اسکات سرخ پوستها را جمع کرد تا؛ دستور رئیس جمهور را به آنها اطلاع دهد: «رئیس جمهور ایالات متحـده مـرا بـا یک ارتـش قـوی اعزام کرد تا شما را مجـبـور کـنـنـد بـرای زندگی در رفاه کامـل بـه آن سـوی رود میسی سی پی بروید. قرص کامـل مـاه در حال کوچک شدن است و قبل از آن کـه قـرص ماه دیگری به پایان برسد، باید همه به سمت غرب حرکت کرده باشید.
سربازان مـن مسیر حرکت شما را زیر نظر دارند و هزاران تفنگدار از همـه سـو بـه طـرف شـما میآینـد تـا بـا فـرار يا مقاومت به صورت یکسان مبارزه کنند. آیا میخواهید با مقاومت خود ما را مجبور کنید دست به سلاح ببریم ؟ خدا نکند ! آیا میخواهید فرار کنید و در جنگل پنهان شوید؟ خدا نکند!»
چیروکیها در سرمای سخت زمستان به راه افتادند تا جویندگان طلا به سرعت جانشین آنها شوند.
صدها کیلومتر پیاده روی در زمینهای یخ زده و پوشیده از برف بسیاری از سرخ پوستها مخصوصاٌ زنان و کودکان را از پا میانداخت.
چیروکیها حدود هفت هزار نفر بودند که چهارهزار نفر آنها در این راهپیمایی هولناک کشته شدند.
آنها هنگامیکه به رودخانه میسی سی پی رسیدند، رودخانه نیمه یخ زده بود و یخهای شناور برای قایقهایی که از عرض رودخانه میگذشتند، بسیار خطرناک بودند.
اما قانون ایالات متحده باید اجرا میشد، محل زندگی آنها غرب رودخانه بود، نه شرق آن.
سرخ پوستها که پس از راهپیمایی طولانی دیگر توانی برایشان نمانده بود، در قایقها نشستند و به سوی ساحل شرقی به راه افتادند.
تکههای بزرگی از یخهای شناور با قایقها برخورد و بعضی از آنها را واژگون میکردند.
یخ زدن در آب میسی سی پی سرنوشت گروهی دیگری از چیروکیها بود.
ه نگامیکه آخرین نفرات آنها در ساحل شرقی پیاده میشدند؛ جریان آرام میسی سی پی اجساد منجمد افراد قبیله را دورتر و دورتر میبرد.
چیروکیها تا سالهای بسیار درد و رنج خود را از این راهپیمایی به یاد میآوردند.
سفری که نام «راهپیمایی اشکها» را برایش انتخاب کرده بودند.
درهمین روزها رئیس جمهور آمریکا در کنگره سخنرانی کرد و به نمایندگان گفت: « با خوشحالی فراوان خبر انتقال کامل سرخ پوستهای چیروکی را به سرزمین جدیدشان به اطلاع میرسانم. این اقدام بهترین نتایج را به دنبال داشته است.»
سرگذشت استعمار ر
#مهدی_میرکیایی، ج 5 ص45
🌍
@jahad_org