🔰ناامیدی ممنوع! 🌹امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: 🔸عَجِبْتُ لِمَنْ يَقْنَطُ وَ مَعَهُ الإِسْتِغْفَارُ 🔹در شگفتم از کسی که نا امید می شود در حالی که می تواند استغفار کند. ▫️نهج البلاغه حکمت ۸۷ اشاره به اين که خداوند درهاى توبه و استغفار را به روى بندگانش گشوده و آن ها را به رحمت خود اميدوار ساخته و فرموده است: قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ؛(زمر آيه ۵۳) «اى بندگانى که راه اسراف به خود را درپيش گرفته ايد و مرتکب گناهان شده ايد از رحمت خداوند مأيوس نشويد، چرا که او همه گناهان (توبه کنندگان) را مى آمرزد، به يقين او آمرزنده مهربان است.» 🔸«يَقْنَطُ» از ماده «قُنوط» به معناى نااميدى است و مى دانيم که يأس از رحمت خدا بزرگ ترينِ گناهان است، زيرا کسى که از رحمت حق مأيوس شود از هيچ گناهى إبايى ندارد، چون مى گويد: آب از سر من گذشته و من غرق شده ام چه يک قامت چه صد قامت. نوميدى خطرناک ترين راه نفوذ شيطان در دل آدمى است که او را آلوده هر گونه گناه مى کند،امام صادق عليه السلام مى فرماید لقمان به فرزندش چنين مى گفت: «از خداوند آن گونه بترس که اگر تمام عبادات و اعمال نيک جن و انس را انجام داده باشى احتمال بدهى که به سبب لغزشى تو را مجازات کند و آن قدر به رحمت خدا اميدوار باش که اگر تمام گناهان جن و انس را کرده باشى احتمال بدهى که تو را (به واسطه توبه و استغفار و امر خيرى) رحمت کند».(کافى ج ۳ص ۶۷) 🔹قرآن مجيد با صراحت مى فرماید: إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ؛(يوسف آيه ۸۷)«از رحمت خدا تنها کافران مأيوس مى شوند»