آرامش زندگی
حجت الاسلام قرائتی
در قرآن دو آیه هست که در یکی از آنها میفرماید یاد خداوند آرامش دارد و در یکی دیگر میفرماید که یاد خدا دل را میلرزاند: آیه اول أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ یعنی: با یاد خداوند دل آرام میگیرد.
إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ (آیه۲ سوره انفال) یاد خدا دلها را میلرزاند.
مثل بچه که هم با یاد پدر و مادرش آرام میگیرد، مانند زمانی که وقتی بچه اذیت میشود و با دیدن پدر و مادر آرامش میگیرد. اما زمانی که خلافی انجام بدهد از پدر و مادر وحشت میکند.
در جایی دیگر گفته شد که قرآن دو آیه دارد که بهم نمیخورد.
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ(آیه ۳۰ ق)
روزی که جهنّم را گوییم: آیا مملوّ (از وجود کافران) شدی؟ و او گوید: آیا (دوزخیان) بیش از این هم هستند؟
و در جای دیگر از قرآن میفرماید: وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا (آیه ۱۳ سوره فرقان) در این آیه اشاره به کمبود جا در جهنم اشاره دارد. در حالی که نمیشود گفت هم یک جا گشاد است و هم تنگ.
در جواب گفتم میتوان میخ را مثال زد که زمانی که در دیوار کوبیده میشود در حالی برای میخ جا کم و تنگ است برای دیوار جا زیاد است. گاهی هم به حساب آیات میباشد بدین صورت که یاد قدرت خدا آرام بخش است و یاد قهر خدا دلهرهآوره است، آیات بهشتی را میخوانی آرامش پیدا میکنی ولی آیات جهنمی را میخوانی دلهره میگیری هر دو درست است.
گاهی هم انسان هم دلهره دارد و هم آرامش دارد، مانند پزشک متخصص با وجود تجربه و علمی که به آن ایمان دارد زمانی که میخواهد چشم مرجع تقلیدی را جراحی کند دلهره پیدا میکند ضمن اینکه میداند که چندین بار این عمل را انجام داده و به علم و تجربه خود ایمان دارد در عین حال چون شخص مهمی را جراحی میکند دلهره هم دارد.
در این مورد هم بخاطر علمش و تحصیلاتش آرامش دارد و هم بخاطر شخصیت دغدغه دارد. توجه به آیات بهشتی یک حالت به انسان میدهد و توجه به آیات جهنمی حالت دیگری به انسان میدهد. در مناجاتی داریم که به گناهانم نگاه میکنم جیغ میزنم ( اِذَا رَأيتُ مَولاي ذُنُوبِي فَزِعتُو إذا رَأيتُ عَفوَكَ طَمِعتُ) زمانی که به گناهانم نگاه میکنم جیغ میزنم ولی وقتی لطف و عفو تو را میبینم شاد میشوم.
خداوند انشالله برای ما آرامش عمیق برخواسته از یقین عطا بفرماید.