آتش بس یا وعده صادق؛ نظم مطلوب کدام را مطالبه می‌کند؟ امروز برای اکثر ناظران صحنه منطقه واضح و مشخص شده است که تعویق وعده صادق ۳ به دلیل ملاحظه آتش بس در لبنان و آتش بس احتمالی در غزه از سوی ایران می‌باشد. اما این مسئله را می‌شود از منظر رژیم نیز مرور کرد تا دید این سیاست چه مقدار توان بازدارندگی و‌ کمک به جبهه مقاومت را داراست. ۱. رژیم با از بین بردن تهدید بزرگ و مسلح مقاومت در غزه ـ مقاومت مردمی همچنان هست ـ خیالش راحت شده و به دنبال آتش بس برای ترمیم وضعیت داخلی با مبادله اسرا است. ۲. آتش بس با حزب الله نیز با دو هدف ناکارآمدسازی و از دور خارج کردن حزب الله از محور مقاومت و دفاع از ایران و بازگشت مهاجرین مناطق شمالی، به زعم رژیم محقق شده است. ۳. سوریه هدیه‌ای آمریکایی ـ ترکی به رژیم بود، تا هم تهدید سوریه خنثی باشد هم رژیم توان تسلط از مرزهای شرقی بر حزب الله را پیدا کند. ۴. این روزها صحبت از ناکارآمدسازی یمن و خارج کردن قدرت آن از محور مقاومت و دفاع از ایران است. آیا در چنین طرح و نقشه‌ای باز تعویق وعده صادق ۳ و گره زدن آن به آتش بس در لبنان و غزه امری معتبر و پیش‌برنده است؟ یا تکمیل نقشه رژیم برای قطع یا تضعیف بازوان ایران؟ با توجه به آنکه در طول ۱۵ ماه گذشته وحدت الساحات در عملیات مشترک رقم نخورده و هر یک از اعضای محور مقاومت جداگانه و بنابر مصالح خود تصمیم گرفته‌اند، عملیات‌های رژیم علیه ایران می بایست جداگانه حساب شود و گره زدن آن به دیگر اعضا به ضرر جبهه مقاومت و به نفع رژیم خواهد بود. بنظر می‌رسد گره خوردن مسائل با یکدیگر برای رژیم فرصت تنفس و بازی در میان آن با وساطت آمریکا و دیگر بازیگران را فراهم آورده و ما را در معذوریت‌های سیاسی و فریب‌های دشمنان منطقه قرار داده است. 🔸 امروز همه بازیگران منطقه‌ای و خارج از آن برای ساخت نظم جدید طمع دارند. ۷ اکتبر آغاز حرکت به سمت نظم مقاومت و وضعیت ایجابی، آفندی و فعال بود؛ امروز در وضعیت منفعل، سلبی، پاسخ و پدافندی هستیم. ایران و محور مقاومت با تغییر چه فاکتوری می‌توانند بازی جدید را برهم‌ زنند و صحنه را به نفع خود تغییر دهند؟ م.ص.صادقی| ۲۷ آذر ۱۴۰۳ #وعده‌صادق۳ #نظم_مقاومت https://eitaa.com/mssadeghi_ir