و این جمله امشب (شام ۳۰ صفر) پس از همه‌ی عرض ادب‌ها، سینه زدن‌ها، لطمه‌زنی‌ها، کبود شدن‌ها، قمه‌زنی‌ها، زنجیر تیغ‌دار زدن‌ها، خون ریختن‌ها، تعزیه‌خوانی‌ها، روی آتش دویدن‌ها، نخل‌گردانی‌ها، سرودن‌ها، شعرخوانی‌ها، مدّاحی‌ها، روضه‌خوانی‌ها، مقتل‌خوانی‌ها و هر نوع عزاداری و خلاصه حسین حسین گفتن‌ها خوش به جان می‌نشیند. کدام جمله؟ راستش از دهه‌ی اوّل می‌خواستم این متن را بنویسم؛ نمی‌شد و نشد تا امشب. ▪️در یکی از تشرّف‌های به حرم حضرت سیّدالشّهدا علیه‌السّلام، جمله‌ی زیبا و آشنایی مناسب ستایش امام حسین علیه‌السّلام به ذهنم و طبیعتا" به زبانم آمد که آن لحظه نمی‌دانستم از قرآن است یا دعای ابوحمزه که بعدا" دریافتم فرازی از ابوحمزه است. ▪️مضمون زیبایی که به خداوند عرض می‌کنیم و چه سزاوار است همان مفهوم را به مولی‌الکونین، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام عرضه داریم و آن کلام نورانی این است: أَنْتَ کَمَا تَقُولُ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ حسین جان! تو آن چنانی که خودت می‌گویی و برتری از آن چه که ما می‌گوییم. http://www.instagram.com/javadhashemi69/ @javadhashemi_torbat