#امیرالمومنین_حضرت_علی_علیه_السلام_مدح خواندش علی را جانشین خلاق داور خواندش علی را نفس خود شخص پیمبر تنها علی استاد جبریل امین بود تنها علی شدکفو زهرای مطهر کوثر فقط زهرا فقط زهراست کوثر هم کفو کوثر کیست جز ساقی کوثر؟ تنها علیِ بت شکن بر دوش احمد بشکست بتها را به نزد قوم کافر با یا علی گفتن و ذکر قل هو الله بشکست بتها را درون کعبه بی مر در روز یوم الدّار او یار نبی بود بیش از همه دل داد او در پای دلبر و اندر شب خوف و خطر جان را فدا کرد تنها علی خوابید جای او به بستر بوده ست در جنگ اُحد او با نود زخم بر گرد شمع مصطفی پروانه یکسر باید علی را شاه ملک لافتی خواند لاسیف الا ذوالفقار ، الله اکبر یک ضربت تیغ علی در جنگ خندق از طاعت کل خلایق بوده برتر او یار غار مصطفی در لحظه ها بود در راه او بگذشت از جان و تن و سر آنجا که از میدان فراری بوده ناکس بوده‌ ست در میدان علی فتاح خیبر با یا علی جبریل تحسین علی گفت با ذکر یا زهرا گشود از قلعه او در حق هل اتی را بی عدد در شان او خواند بر فرق او شد انّما چون تاج و افسر زد تکیه بر عرش خدا در شام معراج گغتا به احمد خیر مقدم ای برادر حق با زبان مرتضی با او سخن گفت بُد با زبان مرتضی گفتار خوشتر شد توبه ی آدم قبول ذکر مولا بر کشتی نوح ، ناخدا گردید و لنگر برداً سلاما شد به ابراهیم در نار هر دم مسیحا را بُدی روح مکرر نور خدا بود و تجلی کرد در طور بیهوش شد موسی از آن نور منور با دست او نیل آنزمان از هم شکافید یعنی علی در هر زمان بوده ست صفدر سلطان کُلّ کائنات و ما سِوی بود مانند احمد انبيا را بوده رهبر بنگر عدالت را ببخشد بر سلیمان گر خاتم شاهی و آن رخشنده گوهر بخشید در بین رکوع انگشتری را بر سائل بیچاره ی بس زار و مضطر تار نخی از وصله ی نعلین او بود منظومه ها و کهکشان‌ها را برابر ناد علی در وصف او میخواند جبرئیل در زیر پایش میگشود، همواره شهپر روزی که حق فرمود اکملت لَکُم دین همراه اتمُمتُ علیکم نعمتی .... در روز غدیر خم که عید باشکوهی ست روزی که شد بعد از نبی بر خلق سرور روی جهاز اشتران فرمود کای خلق بار دگر پیروزی خیر است بر شر فرمود بر من ذات حق با امرِ بَلّغ بر خلق برگو از ولا با شوکت و فَرّ فرمود هر کس را که من مولای اویم بعد از من او را سرور و مولاست حیدر باشد علی مولا، علی فاروق اعظم باشد علی مولا ، علی صدیق اکبر لام و الف خواندند خود را آن دو چون لا بودست چو نون لنا لا را غضنفر دزدیدن القاب حیدر کفر محض است دزد لقبها را بُوَد همواره کیفر آنها که دزدیدند القاب علی را بوزینه گان غاصب بر روی منبر آن دو که خود را بر نفهمیدن زدند و ثانی بسان کور و آن یک بُد اباکر حق قصیده را ادا کرد این رباعی حُسن ختام مدحت مولا در آخر اندیشه کردم درسرآغاز و به پایان نام پیمبر با ولی آید چه بهتر خورشید محمد است و حیدر چون ماه سلطان جهان علیست بعد از آن شاه فاروق معظم است و صدیق کبیر لاحول ولا قوه الا بالله #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh