خوبی خیال اینه که شروع و پایانش دست خودته. نه کسی می‌تونه به زور وارد بشه، نه کسی ازش بیرون بیاد. میتونی توی خیالت از خونه بزنی بیرون، بری وسط بزرگ‌راه، با صدای بلند بخندی و به اولین بوسه فکر کنی. توی خیال زمان نمی‌گذره، گذشته‌ و آینده ای وجود نداره و کسی خاطره نمی‌شه، همه پیشت می‌مونن. آدمای خیال‌پرداز نه متوهمن نه دیوونه. اونا فقط شیرینی رویاهاشون رو به تلخی واقعیت ترجیح می‌دن.