ادامه جلسه «عدالت و تنظیم گری رابطه کار و درآمد؛ ایستادگی در برابر طبقه مترف» 🔹 تورم باعث می شود که آدم سرمایه دار و کارخانه دار با سرمایه غیرنقدی خود امسال می تواند ۱۰ کارگر بگیرد و سال بعد چون ارزش ملکش افزایش یافته است مثلا می تواند ۱۲ تا کارگر بگیرد. قدرت طبقه کارگر کاهش می یابد و قدرت به استخدام درآوردن کارگران بیشتر می شود. 🔹 بی عدالتی اصلی در نقطه توزیع درآمد نیست بلکه بی عدالتی در تقسیم منابع و امکانات است که منجر به فاصله طبقاتی و قله های ثروت شده است. باید پرسید که اصلا این امکانات و سرمایه ها از کجا فراهم شده اند؟ 🔹 طرفداران سرمایه داری به ما برچسب مارکسیست زده و می گویند که دنبال دولتی شدن اقتصاد هستیم و اصلا اجازه نمی دهند که در مورد بدیهیات سرمایه داری حرف بزنیم. با چپ گرایی مخالفند اما در واقع دنبال انحصار سرمایه و سرمایه داری هستند. منظورشان از خصوصی سازی این است که همه چیز را به سرمایه داران بدهیم. ثروت مانند یک توپ دست اغنیا می چرخد «دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ» و این درحالی است که ثروت باید رابطه متناسبی با کار داشته باشد. 🔹 آیات مبارکه حشر بر اموال کلان مانند جنگل ها، مراتع و ثروت های عظیم عمومی تاکید کرده است. اگر این مطلب خوب فهمیده شود عدالت ایجاد می شود وگرنه با توزیع ثروت به عدالت نمی رسیم. 🔹 سرمایه داران اعتراض دارند که چرا ما کار کنیم و مالیات ما صرف مفت خوارها بشود. اما باید پرسید که اصولا مفت خوار چه کسی است؟ کسی که سرمایه مفت و بدون حسابی به او رسیده یا کسی که مالیات آن را میگیرد؟ 🔹بی عدالتی در جامعه یک پیشتیبان فرهنگی دارد. بیانات اخیر رهبر انقلاب در مورد کار و کارگر نشان داد که نگاه ایشان فقط نگاه اقتصادی نیست بلکه فرهنگی هم هست. ایشان کار را صرفا یک پدیده مادی و خالی از معنا تحلیل نمی کنند. بیکاری کسل کننده است و منجر به خمودی می شود و کار فقط برای گذران زندگی نیست و نشاط آور است. کار جلو فساد را می گیرد. بالعکس کسی که کاری نمی کند و پول در می آورد طغیان می کند و جامعه را به سمت فساد و طغیان میبرد. 🔹سود بادآورده و درآمد هنگفت بدون زحمت و ناشی از بی عدالتی، زیست مخصوص به خودش را به همراه می آورد و طبقه ای را شکل می دهد که به آن ها طبقه مترفین و طبقه خوشگذران و اهل هوی و هوس می گوییم. این طبقه یک عملکرد اجتماعی-فرهنگی هم درجامعه دارند؛ یعنی فقط فاصله کار و سرمایه را زیاد نمی کنند بلکه ورود فرهنگی و اجتماعی به فضای جامعه دارند. مطابق آیه ۱۶ مبارکه می توان گفت که کار کرد فرهنگی-اجتماعی طبقه مترف فسق است؛ یعنی همین چیزهایی که این روزها کف خیابان ها دیدید. 🔹چیزی که نگران کننده است این است که این زیست و فرهنگ تبدیل به یک فرهنگ اجتماعی و پسند اجتماعی بشود و مردم چشمشان به سبک زندگی این افراد باشد؛ در حالی که این ها با بی عدالتی، خوردن حق بقیه و رانت و انحصار به این جا رسیده اند و باید منفور باشند. 🔹مترفین سبک زندگی شان را همه جا ترویج می کنند؛ همه هم می خواهند قارون بشوند؛ « فَخَرَجَ عَلَى قَومِهِ فِي زِينَتِهِ»؛ قارون در حالی که خود را سرشار از زینت کرده بود در اجتماع حضور یافت و به قول امروزی ها همه او را فالو و لایک کردند و مورد توجه قرار گرفت! بنابراین یکی از ویژگی های طبقه مترف نمایش گری است. در چنین فضایی برقراری عدالت سخت می شود زیرا مترف شدن آروزی همگانی شده است. 🔹سبک و فرهنگ زندگی مترفان، فرهنگ پشتیبان بی عدالتی است. میلی که به سمت بورس بازی و دلار بازی وجود دارد ناشی از همین فضاست. اگر دیدیم که فضای جامعه به سمت کار نیست بلکه به دنبال بستن باراقتصادی یک شبه است یعنی همان فرهنگ اتراف و مفت خوری و دنبال ثروت بادآورده بودن تسری یافته است و باید با آن مقابله شود. 🔹فرهنگ مترفان مخل فعالیت و کار و پشتیبان فضای بی عدالتی و فاصله طبقاتی است. نتیجه اینکه دیگر کسانی وجود نخواهند داشت که قیام کنند و در مقابل منافع سرمایه داران قد علم کنند. @jebhe_mashhad