✳️داغ حرم ✍شاعر: ایوب پرندآور ❇️فکر تو ام و صحن و سرایی که نداری داغ حرم و درد بنایی که نداری له له زده ام تا بنشینم لب حوض و فواره ای و آب نمایی که نداری زوار تو حیران که چگونه بنشینند در گوشه ی تنهایی جایی که نداری آنقدر غریبی که نیفتاده کنارت مشک و علم و دست جدایی که نداری بگذار که بر سنگ بکوبم سر خود را با محتشم نوحه سرایی که نداری پس می شکنم تکه به تکه دل خود را در تکیه لبریز عزایی که نداری سخت است که معصوم زمین باشی و اما عمری بخوری چوب خطایی که نداری حالا به چه حالی بگذارم دل خود را در گوشه ایوان طلایی که نداری.