رسول اکرم (ص) در شب نیمۀ شعبان دعایی را میخواند، اما چرا؟ چون شب نیمۀ شعبان به خودی خود عظمت داشته و بعدها با ولادت امام زمان(عج) در نیز بر عظمت آن افزوده شد.
آن دعا این است:
اللّٰهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْیَتِكَ مَا یَحُولُ بَیْنَنا وَبَیْنَ مَعْصِیَتِكَ، وَمِنْ طاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَكَ، وَمِنَ الْیَقِینِ مَا یَهُونُ عَلَیْنا بِهِ مُصِیباتُ الدُّنْیا. اللّٰهُمَّ أَمْتِعْنا بِأَسْماعِنا وَأَبْصارِنا وَقُوَّتِنا مَا أَحْیَیْتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثارَنا عَلَىٰ مَنْ ظَلَمَنا، وَانْصُرْنا عَلَىٰ مَنْ عادانا، وَلَا تَجْعَلْ مُصِیبَتَنا فِى دِینِنا، وَلَا تَجْعَلِ الدُّنْیا أَكْبَرَ هَمِّنا وَلَا مَبْلَغَ عِلْمِنا، وَلَا تُسَلِّطْ عَلَیْنا مَنْ لَایَرْحَمُنا، بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خدایا، از خشیتت چنان نصیب ما کن که بین ما و نافرمانی تو حائل شود و از طاعتت آنچه ما را به خشنودیات برساند و از یقین به قدری که گرفتاریهای دنیا را بر ما آسان کند، خدایا ما را به گوشهایمان و دیدگانمان و نیرویمان تا گاهی که ما را زنده میداری بهرهمند گردان و آن را وارث ما قرار بده و انتقام ما را بر عهده کسی قرار بده که بر ما ستم روا داشته و ما را بر کسی که با ما دشمنی ورزیده یاری بده و مصیبت ما را در دین ما قرار نده و دنیا را بزرگترین اندیشه و نهایت دانش ما قرار مده و آن را که به ما رحم نمیکند بر ما چیره مکن، به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
این دعا، دعای جامع و کاملی است که خواندن آن در اوقات دیگر هم مغتنم است و از کتاب «غوالی اللئالی» چنین روایت شده: که حضرت رسول(ص) همواره این دعا را میخواندند.