💠 📆پنج شنبه ۲۶ مهر 🔻جلسه 3 🔰بحث در استثنائات اصالة الحرمة در مال و جان و آبرو است. 🔸مستثنائات: 1. ظالم؛ کسی که به دیگری ظلم کند که در صورت ظلم دیگر حفظ آبروی او برای مظلوم معنا ندارد. 2. ظالم متجاهر به ظلم؛ کسی که علناً به مردم ظلم می‌کند. 3. الزمهم بما الزمهم به 4. مقابله‌به‌مثل 5. کافر حربی 6. مفسد فی الارض 7. اهل بدعة. بدعت به معنای چیزی است که در دین وجود ندارد اما آن را به دین نسبت می‌دهند. بدعت در مقابل سنت است؛ پس هرچه را خدا و رسول صلی الله علیه و آله و سلم انجام دهد، سنت و هر کاری که مخالف با خدا و رسول صلی الله علیه و آله و سلم باشد بدعت است. 🔹ادله عدم حرمة مبتدع: روایت اول: «َقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم إِذَا رَأَيْتُمْ أَهْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِي فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِيهِمْ وَ الْوَقِيعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ كَيْلَا يَطْمَعُوا فِي الْفَسَادِ فِي الْإِسْلَامِ وَ يَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا يَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ يَكْتُبِ اللَّهُ لَكُمْ بِذَلِكَ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعْ لَكُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِي الْآخِرَةِ.» (الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 375) «وقتی اهل ریب و بدعت را دیدید نسبت به آن‌ها اظهار برائت کنید و به آن‌ها دشنام دهید و بدی‌های آن‌ها را بازگو کنید و به آن‌ها بهتان بزنید (یا با آن‌ها صریح حرف بزنید) زیرا اگر شما در مقابل او ضعیف عمل کردید او خواهد فهمید که می‌تواند در دین رخنه کند. مردم را از اینکه بدعت آن را یاد بگیرند بر حذر کنید....» 🔸نکته روایت: 1. اهل ریب یعنی کسانی که نمی‌توانند از عقاید چیزی را کم یا اضافه کنند برای همین همان چیزی که در دین است را زیر سؤال می‌برند. 2. «باهتوهم»؛ هم می‌تواند به معنای بهتان زدن و هم به معنای صریح حرف زدن باشد. 🔹روایت دوم: «مَنْ أَتَى ذَا بِدْعَةٍ فَعَظَّمَهُ فَإِنَّمَا سَعَى فِي هَدْمِ الْإِسْلَامِ.» (المحاسن، ج1، ص: 208) «کسی که به دیدار صاحب بدعتی برود و او را تعظیم کند سعی در هدم اسلام کرده است.» 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir