دومینوی «ضد ولایت فقیه تراشی»/ عباسعلی مشکانی سبزواری برخی از نویسندگان و پژوهندگان پیرامون فقه و اندیشه سیاسی شیعه، با نگارش مقاله و کتاب و یا با سخنرانی و مصاحبه با این و آن، در صدد القای «مخالفت فقهای شیعه» با اندیشه ولایت فقیه بوده، ولایت فقیه با حدود و گستره فعلی آن را، قرائت منحصر به فرد حضرت امام خمینی(ره) از این مقوله قلمداد می‌کنند. محسن کدیور از شاگردان مرحوم منتظری، از جمله کسانی است که پس از عزل منتظری، با تمام قوا به مخالفت با ولایت فقیه پرداخت و در آثار خود تلاش کرد اصل نظریه ولایت فقیه را به چالش بکشد و در کنار آن قلم‌فرسایی فراوانی برای ضربه زدن به مصداق ولی فقیه در عصر حاضر نمود. سروش محلاتی در یکی از نوشته‌های خود با عنوان «تأثیر دو سویه‌ی «حکم ولائی» در اختلاف زدایی و اختلاف زایی»، مدعی می‌شود: «مراجع تقلید معاصر، غالباً به ولایت مطلقه، باور ندارند، حضرات آیات عظام بهجت، تبریزی، وحید خراسانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی و موسوی اردبیلی، از آن جمله‌اند» آیا منصفانه است که بحث‌های علمی با اغراض سیاسی آلوده شود و فقهای بزرگی مانند مرحوم آیت‌الله بروجردی، مرحوم علامه طباطبائی، مرحوه علامه مطهری، مرحوم شهید بهشتی، مرحوم آیت‌الله بهجت و دیگر فقهای شیعه، که جملگی از معتقدین به ولایت فقیه بوده و هر کدام به نحوی در ایجاد و استمرار انقلاب اسلامی نقش‌آفرینی نموده‌اند و در احیای فقه حکومت شیعه خدمات فراوان و گاه بی‌نظیری انجام داده‌اند، مورد اتهام «ضدیت با ولایت فقیه» و «انقلاب اسلامی» قرار گیرد؟!» 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir