♦️حجت الاسلام ابوالقاسم رئیس محترم پژوهشگاه فقه نظام : 🔸شهید مطهری در دوره‌ای زندگی می‌کرد که جنگ بین روشنفکری بیمار و روشنفکری مطهر در یک عرصه بود. امروزه دوره ما دوره‌ای است که جنگ بین روشنفکری مطهر و روشنفکری بیمار در عرصه دیگری است. اگر کسی عرصه را درست تشخیص ندهد ممکن است متوجه نشود که در این میدان کارزار، کجا را باید هدف بگیرد. 🔹در زمان شهید مطهری و در دوره قبل از انقلاب، تمام بحث‌ها، بحث‌های نظری و فکری و مبنائی بود. البته بحث‌های مبنائی‌ای که می‌توانست به تشکیل حکومت اسلامی کمک کند یا می‌توانست تشکیل حکومت اسلامی را به تأخیر بیندازد. دو دسته اشخاص در مقابل شهید مطهری صف‌آرائی کرده بودند. یک دسته مرتجعین غربی، دسته دوم مرتجعین اسلامی. 🔸مرتجعین اسلامی کسانی بودند که به نام انجمن حجتیه یا تفکر مهدویت معتقد بودند که ما نباید حاکمیت دینی داشته باشیم. شهید مطهری در مقام مواجهه با این تفکر به عنوان روشنفکر مطهِر توانست این فضا را کنار بزند و گفتمان نظری منتج حکومت دینی را حاکم کند. نتیجه تلاش‌های ایشان شکست گفتمانی بود که معتقد بود ما نباید به سمت حکومت برویم. 🔹از سوی دیگر از ناحیه روشنفکری بیمار. کسانی که مجذوب غرب بودند و تصور می‌کردند برای پیشرفت باید با دین مبارزه کرد و حاکمیت دینی مانع پیشرفت است. این دو جبهه که در واقع دو لبه یک قیچی بودند در مقابل انقلابیونی که داشتند در مسیر انبیا حرکت می‌کردند، می‌ایستادند. 🔶ایشان تمام تلاشش را معطوف به این جبهه کرد و لذا بحث‌های شهید مطهری عمدتاً بحث‌های نظری و مبنائی هستند. از کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم» گرفته تا سایر کتاب‌هائی که در حوزه مباحث نظری و فلسفی تدوین شده‌اند. امروز روشنفکری بیمار و در نقطه مقابل روشنفکری مطهِر کاملاً در فضای دیگری قرار دارد. فضای پساانقلاب. 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir